Print

[Jurgen Rinkel]

Nou, ik zal maar beginnen!


Het begon 7 jaar geleden, toen ik 7 was. Op een dat zei mijn vader dat hij nog een paar boeken op zolder had van een cowboy en een Indiaan, Arendsoog en Witte Veder en hij zei dat hij ze wel eens zou halen.

Enkele maanden later...

Nog geen Arendsoogboeken. Nou, dacht ik, ik ga ze dan zelf wel van zolder halen. Daar vond ik in een doos 4 Arendsoogboeken. Het waren deel 34, 37, 6 en 17. In deze volgorde lagen ze in de doos, en in deze volgorde begon ik ze ook te lezen. Ik moest nog naar school waar we muziekles hadden. We gingen zingen (wanneer niet?) en we zongen toen, hoe toevallig een liedje over Arendsoog . Deze Arendsoog was een Indiaan.

Het duurde nog wel even (2 jaar) voor ik er zelf een (deel3) kon kopen op een markt in Oldenzaal. Later vond ik in Alkmaar een boekenwinkel. En in die tijd moest en zou ik elke boekenwinkel bezoeken. Dus deze moest er ook aan geloven. En daar vond ik, op een rij, 30 Arendsoogboeken, waaronder deel 63. Ik wist eigenlijk nog niks van Arendsoog en dus ook niet dat deze zo zeldzaam was. En ik had ook geen geld, dus ik kon niks kopen Maar toch heb ik hier later twee boeken gehaald, deel 50 en 39. Maar ik vond ook bij toeval in mijn woonplaats Hoogkarspel(weet iemand waar dat ligt?) een paar boeken. Hiervan heb ik deel 54 gekocht. In 2002, ik had toen het fenomeen "tweedehands boekwinkel" ontdekt, was mijn serie verdubbeld van 11 naar 22 boeken. In 2003 was dit nog erger. In dat jaar ging ik voor het eerst vakantiewerk doen. Met dit geld kon ik dus lekker naar de Deventer Boekenmarkt, waar ik er 6 kocht. Mijn serie groeide goed en aan het einde van 2003 was ik van 22 naar 47 boeken gegaan. 2004 was nog maar een week oud en ik had er al weer 3.


Aan deze 3 zit nog een leuke herinnering. Mijn vader had ze gekocht voor 15 Euro. In die tijd moest ik van de eerste 40 alleen deel 32, 33 en 38 nog. Mijn vader zei "Als je mij 15 euro geeft krijg je van mij 3 Arendsoogboeken." Hij hield het wel spannend welke delen het waren. Hij kwam met de boeken in een krant en zo dat je alleen de onderkant kon zien. En toch wist ik welke delen het waren. Het waren deel 32, 33 en 38. Hoe ik dat wist? Gewoon omdat je kon zien dat er stofomslagen omheen zaten. Ik moest alleen die 3 nog van de boeken met een stofomslag.

Inmiddels ben ik bijna 15 en zit het 59e boek er al aan te komen. Ik heb twee boekenplanken van 1 1/2 meter lang die geheel gereserveerd zijn voor Arendsoog. Op de bovenste staan de boeken van Jan Nowee, op de onderste die van Paul. Ik heb alle boeken al 10 tot 20 keer, misschien nog wel meer keer gelezen en het blijft nog steeds leuk. Sinds mijn ontdekking van deze site ben ik bijna met niets anders meer bezig dan met Arendsoog. Maar ik denk wel eens, wat moet ik doen met mijn geld als ik alle boeken al heb?


Zo dat was het. Het is wel een heel verhaal maar ik wist niks weg te laten. En... Wie is de volgende?

[kootw]

Ik ben met lezen van Arendsoog begonnen toen ik een jaar of 8 was. Mijn oudere broers brachten ze mee uit de bieb. Mijn moeder bracht ze ook af en toe van de markt mee, er was altijd een kraam met 2e hands boeken.
Alle delen vanaf deel 56 heb ik steeds nieuw gekregen met Sinterklaas. Wij trokken thuis altijd lootjes tot 15 piek of zo. Ik was altijd snel klaar: de nieuwste Arendsoog en een chocoladeletter. Dat kon net.
In die zelfde tijd heb ik alle delen bij elkaar gesprokkeld die ik nog niet had. Later heb ik veel delen (zonder stofomslag) nog vervangen door of gelamineerde of delen met stofomslag. Ik heb beneden de 40 nog een stuk of 6 gelamineerde delen staan die ik misschien nog eens ga vervangen. Op qoop.nl kun je de meeste delen van 1-40 in goede staat nog wel kopen voor een eurootje of 5. In de afgelopen week heb ik de delen 14, 9, 8 en 33 nog maar eens gelezen en... ja! 't blijft leuk!!

Wim

[Miss Arendsoog]

Nou, hier komen dan mijn Arendsoog-ontboezemingen.   Ik denk dat ik begon met Arendsoog toen ik een jaar of zeven was. Op de basisschool hadden we een bieb en daar ben ik begonnen met de Kameleon (vrolijke voorkanten). Toen ben ik eigenlijk geruisloos doorgestroomd naar Arendsoog en was ik helemaal gek op alles wat met cowboys te maken had. Heb nog een werkstuk over het wilde westen geschreven en ook een boekbespreking gehouden over een Arendsoog boek, maar ik kan me niet meer herinneren over welk boek dat ging. Op een gegeven moment had ik in de schoolbieb alle Arendsoogs uit en wilde ik nog meer over cowboys. Ik zag toen "het kleine huis op de prairie" (niet lachen   ) en ben ook die serie gaan lezen.
Ik heb zelfs nog een keer een eigen verhaal van Arendsoog geschreven, of ik ben er alleen aan begonnen, weet ik niet zo precies meer. We hadden van die schriften waarbij steeds een lijntjespagina een witte pagina afwisselde. Dus ik heb Kameleon verhalen in eigen bewoordingen overgeschreven, alleen zodat ik dan veel kon tekenen. Toen begon ik met dat Arendsoog verhaal en werd ik bij de juf geroepen, met de vraag waarom ik het had overgeschreven. Ik verontwaardigd. Ik zal eens kijken of ik het nog heb (ik gooi niets weg, dus dat zou moeten lukken) en dan zet ik het op de site. De spinsels van een negenjarige, dus verwacht er niet al te veel van. Ik ben zelf eigenlijk ook benieuwd wat ik toen heb geproduceerd. Het zal wel erg op de andere verhalen hebben geleken.

Verder heb ik het mijn oppaskindje aan weten te smeren en die vond het ook heel leuk, maar de drempel is inderdaad wat hoog voor kinderen, als de ouders ze niet zelf hebben. Haar zusje is nu negen, ik ga het bij haar ook proberen. En de dochter van een collega is ook fan, dus het leeft nog wel hoor.

En na dit lange bericht, laat ik jullie even bijkomen.
Groetjes,
Miss Arendsoog.

[Jet]

Ik begin.
Het begon toen ik een won met een verhalenwedstrijd.
Ik kreeg een prijs: een gratis abonnement op de bieb. Leuk dacht ik en nam een paar boeken mee. Een week later zei een jongen bij mij in de klas dat de boeken van Arendsoog erg leuk waren. Ik keek toen bij de bieb en warempel daar stonden ze. :grin: Anderhalve boekenplank vol. Niet alle delen hebben ze. Maar dat maakt niet uit. Ik nam er een stel mee en nu ben ik ongeveer bij deel 50.  
Een paar maanden later keek ik op Google. Ik typte Arendsoog en Witte Veder in. En zo kwam ik op deze site. Toen ben ik lid van het forum geworden en deze dagen werk ik alles bij, omdat ik hier niet zo vaak kom. Maar dat wordt anders.

Grtz, Jet  

[Sheriff Grisley]

Aangezien ik nog vrij nieuw ben op dit forum wil ik toch mijn bijdrage leveren. In onze (toen nog goed gevulde) bibliotheek ben ik in aanraking gekomen met Arendsoog. Ze hadden veel delen dus heb ze toen ook allemaal gelezen. Ook kreeg ik zo af en toe een exemplaar voor mijn verjaardag, maar om te zeggen dat mijn verzameling groot was... nee niet echt. Tot kort geleden. Ik had het medium E-bay ondekt en had daar een keer arendsoog ingetikt en vervolgens diverse delen gekocht. Ik geloof dat ik in 2 maanden wel een 40 boeken heb gekocht dus nu groeit mijn verzameling. Ik ben ze nu ook weer één voor één aan het lezen en geloof me dit brengt veel plezier met zich mee. Ik heb nu tot doel gesteld de complete arendsoogserie op de boekenplank te hebben. Het leuke erbij is dat ook mijn vader inmiddels de boeken herontdenkt heeft en af en toe is het strijd wie nu weer een deel gaat lezen. Wederom een heel verhaal maar tenslotte daar gaat het bij een forum om.

[Little Eagle]

Dag allemaal,  
Wij waren vroeger thuis met elf kinderen. Boeken kópen zat er toen bij ons niet in.       Maar we mochten elke woensdagnamiddag naar de bib. Twee km rijden met onze fiets. Op een keer mocht ik ook mee met een oudere broer. Ik was toen een jaar of zeven.
Als klein meisje was ik altijd al een halve jongen. Die mochten ook zoveel meer dan meisjes hé! Maar goed, ik was in de wieg gelegd voor het avontuur. In de bib liep ik mijn broer achterna en koos zowat dezelfde boeken als hij. Met name die van Arendsoog en later de Hardy's en Pim Pandoer. Vlaamse jeugdboeken van dit genre waren er niet.    
Maar de Arendsoogboeken werden verslonden bij ons thuis. Moeder vond het verschrikkelijk op ons te moeten roepen voor het eten of zo...
We hoorden haar toch niet. Zo erg raakten we verdiept in de avonturen van Arendsoog. Gij zult nog wel eens veranderen in Arendsoog zelf, merkte ze regelmatig op. En dan was ik weer aan het wegdromen. Wat een mooie tijd was dat. Daar denk ik nog bijna dagelijks aan terug. Jammer dat ik mijn verzameling nooit heb kunnen vervolledigen. Mijn ouders vonden het geldverspilling. Boeken moest je halen in de bib en eens gelezen, doe je ze niet meer open. Larie en apekool, dacht ik. Maar dat durfde ik natuurlijk niet te zeggen.
Enfin, ik hoop een en ander  goed te kunnen maken op de fandag. Zal zeker de boeken die ik dubbel heb meebrengen met de lijst van de nog aan te schaffen exemplaren. Zijn er zo nog een veertigtal hoor. Is wel de moeite hé!      

[Little Eagle]

We waren wel wat afgeweken hoor.

Weet je wat zo mooi is aan de Arendsoogverhalen? Volgens mij dan toch. Ze werden steeds zodanig geschreven dat er een warme gezinssfeer naar voren trad. Daarin speelde Mrs. Stanhope een heel grote rol. Uiteindelijk luisterden Ann en Bob gewillig naar haar. Behalve af en toe, wanneer haar kinderen haar ervan konden overtuigen dat zij gelijk hadden. Dat had dan meestal te maken met het opzoeken van gevaarlijke situaties om andere mensen te helpen.  
Buiten die warme sfeer in het gezin Stanhope leren jonge lezertjes wat doorbijten betekent; ergens blijven in geloven. Want dat doen Arendsoog en Witte Veder ook steeds. Hoe uitzichtloos hun situatie soms ook is, ze blijven erin geloven dat alles een goed einde kent. Als je maar doorbijt ...  
De verhalen zijn altijd heel erg spannend; er wordt wel geschoten en ferm gevochten, maar nooit raakte ik als kind daardoor in de war of van streek. Ik ben ook geen voorstander geworden van geweld.
Maar het allerbelangrijkste is misschien nog de onverwoestbare vriendschap tussen een Indiaan en een cowboy. Dat is om jaloers op te worden ...

Little Eagle(Kris)

[cowgirl alice]

in jullie ogen ben ik waarschijnlijk nog maar een groentje.
ik heb er nu, denk ik, ongeveer 7 gelezen. en ik heb er nu 17 in bezit. wanneer mag ik me bij de echte kenners rekenen?
ik ben via oude boeken van mijn man mee in aanraking gekomen.(elf jaar geleden. ik was zwanger van de oudste.)
bij de bieb lagen er te koop. vorig jaar, ofzo. Ze leken me voor mijn knullen wel leuk. (ik heb er dus 4 inmiddels)
maar goed, ik lees ze voorlopig vooral zelf!
en ja, ik duik zo m'n bedje weer in, mét arendsoog.

[Arendsoog]

Het oude topic ging echt helemaal nergens meer over, dus hierbij opnieuw het Arendsoog en Ik topic met alleen de ontopic berichten van het vorige topic. Het is de bedoeling dat je hier, het liefst in één bericht, post hoe je met Arendsoog in aanraking bent gekomen en wat Arendsoog voor je betekent....

Ik geloof dat mijn verhaal er nog niet bijstaat, dus dat zal ik ook even vertellen:

Ik was als jongen van zes al verslaafd aan lezen. Mijn lerares kon me met geen mogelijkheid bijhouden qua het aanvoeren van boeken. Daar had ik het wel eens met mijn oom over en die vertelde dat hij vroeger helemaal verslaafd was geweest aan een boekenserie... de Arendsoogboeken. Hij had ze nog wel ergens staan en na enig zoekwerk vond hij de doos terug met een stuk of 30-35 Arendsoogboeken. Vanaf dat moment bracht hij er elke week één mee en ik zorgde er wel voor dat dan de vorige al weer uitgelezen was. Toen ik alle boeken had gelezen ben ik ze zelf gaan sparen. Van een man in Den Haag heb ik voor destijds 500 gulden een volledige serie m.u.v. de delen 49, 55 en 56 gekocht. Die delen heb ik beetje bij beetje bij elkaar gekregen. Ondertussen was ik al begonnen met de site, maar veel bezoekers kwamen er nog niet. Toch kreeg ik al redelijk wat leuke reacties en daarom ben ik steeds doorgegaan met het ontwikkelen van de site. Begin 2004 is de site in zijn huidige vorm gegoten omdat de oude log en niet bij te houden was en ik in de tussentijd zoveel had geleerd dat ik niet kon wachten om alle trucjes die ik in huis had op deze site uit te proberen.... met als resultaat dat ik er honderden uren in heb gestoken en de grootte van de site een beetje uit de hand is gelopen, maar ach, wie vindt dat erg

Tot zover...

[jack nowee]

Ook mijn verhaal staat er nog niet bij, dus dat moeten we ook maar eens rechtzetten.
Mijn kennismaking begint vanaf het moment dat ik me dingen uit mijn vroegste jeugd kan herinneren. Mijn opa was al overleden toen ik 2 jaar was, dus daar heb ik niet zoveel herinneringen aan. Omdat ik het oudste kleinkind was, zijn er wel heel veel foto's gemaakt van mij, alleen heel typisch, niet echt met mijn opa en mij. Toen ik wat ouder was en ik me meer kon herinneren, zie ik altijd de grote voorkamer van het ouderlijk huis in Den Haag aan de Statenlaan, het huis waar Paul later de benedenverdieping van zou gaan bewonen. Er stond hier een gigantische boekenkast met heel veel boeken. Heel raar: steeds allemaal dezelfde! nr 1 een stuk of twintig keer, enz. Een fantastisch gezicht natuurlijk.Inmiddels was Paul natuurlijk al druk op weg met zijn boeken.
Later zijn de boeken allemaal verdeeld over de kinderen Nowee en op volgorde ook de kleinkinderen. Bofte ik alweer dat ik de oudste was. Mijn serie was tot zover compleet.
Als Paul weer een nieuw boek had geschreven, ging ik vaak weer naar hem toe. Kwam er regelmatig en dan weer hele tijden niet. Moet ook eerlijk bekennen, dat ik ook niet meteen de nieuwe Arendsoog ging lezen. Ook nu zijn er volgens mij nog boeken, die ik niet gelezen heb. Deel 62 [Lightfeet ontvoerd] weet ik in ieder geval zeker.
Natuurlijk vond ik het spannende boeken, maar ik heb me er nooit zo diep in verplaatst als sommige andere forumleden.
Maar zoals El Mascara laatst opmerkte: ik weet weer meer van de familie, uitgaves, e.d.
Verder vind ik het ook erg leuk, dat de hele serie en de andere boeken van mijn opa in mijn boekenkast prijken en dat deze verzameling steeds completer begint te worden.

Op een gegeven moment kwam ik met de site van Daniël in aanraking [wanneer weet ik niet meer precies] en vond het leuk om hem daarbij met mijn info te helpen. Sites bouwen zoals hij kan ik nog niet, maar wel helpen. Inmiddels is het zoals Daniël al opmerkte een 'beetje uit de hand gelopen' site en hobby geworden. Maar de rechtgeaarde Arendsoogfan krijgt nooit genoeg van onze held!

Jack  

[tuinman]

ok mijn stukje ontbreekt nog

mijn vader onder tussen 58 jaar

had eerder een paar van die witte arendsoog boeken staan

ben er ooit eens in begonnen maar boeide mij niet echt heel erg
las meer pietprins


op een gegeven moment zocht ik een bijverdienste
na te begonnen zijn met strips

ben ik later met arendsoog begonnen
had ik niet veel studie voor nodig

ik wil ook nog in landbouw miniaturen gaan handelen
maar dat is erg moeilijk  

[Don Esteban]

Somige mensen hebben alle geluk
Een mooie titel voor mijn verhaal, tenminste dat vind ik.
Ik ben de jongste van 4 jongens uit een gezin, mijn oudste broer was 15 jaar ouder dan ik.
Alle drie mijn broers hebben de Arendsoogboeken gelezen en mijn vader en moeder ook.

Lezen was bij ons thuis een gote hobby van allen en aangezien mijn broers de boeken van Arendsoog hadden staan ben ik die ook maar gaan lezen.
 

Mijn twee oudste broers gingen al trouwend het huis uit en lieten de Arendsoogboeken staan. (stom hè)

Ik mocht ze hebben en heb ze nog steeds.
Het zijn wel andere geworden, ik heb er mooiere exemplaren voor gekocht en de (iets) minder mooie verkocht. zodoende heb ik nu ongeveer 85 verschillende uitvoeringen staan van Nederlandstalige uitvoeringen van de serie, en dan heb ik van de delen 1-40 nog geen gelamineerd deel staan.

Tot zover mijn verhaal.

Anko

[FaTaL]

Ik ben hier net nieuw dus dan zal ik mijn verhaal er ook eens bijzetten.

Het begon allemaal toen ik in groep 7 van de basisschool zat; we hadden daar 1 kast en als je klaar was met je werk dan mocht je daar een boek uitpakken en er in gaan lezen. Dus ik, elke keer als ik klaar was met lezen die boekenkast induiken om een mooi boek uit te zoeken.
Op een gegeven moment stond ik weer bij die kast, komt er een vriendje bijstaan en hij gaat ook een boek uitzoeken ... een Arendsoog-boek.
Dus hij zegt tegen mij dat hij thuis ook een heleboel van die boeken heeft.
Ik zeg:"Heb je daar dan een hele serie van?"
Hij zegt van ja dus ik vraag of ik dat boek dan ook eens mag lezen. Ja als ik het uit heb zegt ie.
Dus ik mocht dan dat boek lezen toen hij het uit had en ik vond het zo'n mooi boek dat ik aan hem vroeg of ik er een paar van hem thuis mocht lenen.
Ja dat mocht wel.
Dus ik ging toen eens op een middag met hem mee naar huis om een paar boeken uit te zoeken.
Ik die mee naar huis genomen zegt mijn vader:"Hé, ik heb boven ook een paar van zulke boeken liggen."
Ik denk: Da's mooi dan kan ik als ik deze uit heb aan zijn boeken beginnen.
Dus ik al die boeken uitgelezen vond ik het toch jammer dat ik ze uit had, ik moest er gewoon weer aan beginnen.
Moet ik op een bepaalde dag naar een verjaardag van mijn tante. Ik neem dus een boek mee, Arendsoog natuurlijk , anders verveel ik me rot  .
Dus ik begin te lezen, zegt mijn oom dat hij er ook nog een paar heeft liggen. Ik die dus ook allemaal gelezen. En toen vond ik het zo leuk dat ik ze steeds opnieuw bleef lezen. Toen zei mijn oom, je mag ze wel hebben hoor ik lees ze toch niet. Ik helemaal blij natuurlijk  .
Zo is dus eigenlijk mijn obsessie voor Arendsoogboeken begonnen.
Ik heb er zelf nog maar 17 omdat ik sinds kort ze nog maar zelf koop. Maar ik heb er wel een heleboel gelezen, dat weet ik wel.


(slap einde maar voor de rest wel een mooi verhaal vind ik )

[kiki]

mijn verhaal is kort maar krachtig: net als de meeste hier altijd een leesfanaat geweest en om nog onbekende redenen (hoewel ik vermoed in mijn vorige leven een cowboy te zijn geweest) ook altijd een passie gekend voor 'het wilde westen'. zowel old shatterhand en winnetoe als arendsoog behoorden in mijn jeugd tot de meest en vaakst verslonden boeken. arendsoog is gebleven....

[Witte Veder]

Ik heb zelfs nog een keer een eigen verhaal van Arendsoog geschreven, of ik ben er alleen aan begonnen, weet ik niet zo precies meer.
Toen begon ik met dat Arendsoog verhaal en werd ik bij de juf geroepen, met de vraag waarom ik het had overgeschreven. Ik verontwaardigd. Ik zal eens kijken of ik het nog heb (ik gooi niets weg, dus dat zou moeten lukken) en dan zet ik het op de site. De spinsels van een negenjarige, dus verwacht er niet al te veel van. Ik ben zelf eigenlijk ook benieuwd wat ik toen heb geproduceerd. Het zal wel erg op de andere verhalen hebben geleken.
Miss Arendsoog.

De meeste forumleden plaatsen hier een redelijk lang verhaal. Dat is maar normaal hoor. Dat betekent alleen maar dat Arendsoog erg belangrijk is geweest in ons leven.

Nu kom ik dan aan de beurt. Van kleins af aan was ik verzot op alles wat met cowboy's en indianen te maken had. Waarschijnlijk door de vele westerns uit die tijd. In de bib vond ik als 7-jarige mijn gading niet tussen die 'kleuterboeken'. Via mijn oudere broer heb ik dan de Arendsoogboeken kunnen lezen. Een jaartje later kon ik zelf lenen.
Ik was meteen verzot op deze boeken. Maar Arendsoog en Witte Veder hebben steeds op gelijke hoogte gestaan bij mij. Misschien dat Witte Veder soms al eens wat meer aandacht kreeg van mij, in mijn eigen fantasie dan. Bob had de warmte van zijn eigen gezin. Maar Witte Veder had blijkbaar zijn familie en stamgenoten achtergelaten om zijn beste vriend steeds bij te staan. Als het ware gelijk een bewaarengel.

Ik heb vroeger als kind ook nog geschreven. Net als Miss Arendsoog. Ik zou ook eens moeten zoeken tussen al dat papierwerk, want zoiets heb ik uiteraard ook nooit weggegooid. Maar ik probeerde er wel andere verhalen van te maken; niet direct herkenbaar als de Arendsoog en Witte Veder. Ook niet met de bedoeling om ooit eens een uitgever te vinden ervoor. God beware me! Nee, puur voor mezelf. Als ik het terugvind herlees ik het eerst en als ik er kan mee leven dat jullie het ook lezen, wil ik net als Miss Arendsoog hier iets plaatsen. Wordt het verhaal te lang, dan kunnen we het misschien per hoofdstuk plaatsen. Ik zeg wel als . . . Ik wil niet teveel beloven.

Enfin, de Arendsoogboeken hebben me heel veel geïnspirreerd. Ik heb er nu nog steeds heel veel plezier aan om ze te herlezen. En mijn fantasie die laat ik op tijd en stond de vrije loop.

Om kort te zijn, Arendsoog en Witte Veder waren en zijn nu nog steeds erg belangrijk in mijn leven.

Groetjes,
Witte Veder.