Deel 50 is een van mijn favoriete delen
Ik weet bij elke bladzijde wat er komt, maar dat maakt niet uit.
De voorkant, de eerste bladzijde, de ontmoeting van Arendsoog met de schurken, het boek begint al goed.
Wat een Arendsoog leuk maakt voor mij, dat zit hier zeker in.
Veel interactie tussen Arendsoog en Witte Veder, hun vriendschap, het gedeelte dat ze elkaar terug zien, geweldig!
Arendsoog met humor, de rol die hij moet spelen in het kamp, het einde van het boek. Dat hij onverslaanbaar is, zoals bij de uitdaging met het kaartspel.
Veel avontuur met Witte Veder, de reis om Arendsoog te vinden, de schietpartij bij het graf, hoe hij zich weet te redden, helemaal de indiaan zoals je verwacht.
Minpunten zijn er wel, maar daar stoor ik me in dit boek helemaal niet aan.
Ik zie dit verhaal echt voor me, het landschap, het avontuur. Dat heb ik niet bij elk boek.
Als ik maar een paar Arendsoog-boeken zou mogen houden, dan zou deze daar zeker bij zitten!