Voor mij staat De geest van de Eenzame Wolf ook onbetwist op nummer 1. De nummers twee en drie vind ik iets lastiger te bepalen, want Jan heeft een aantal boeken geschreven die kwalitatief behoorlijk dicht bij elkaar liggen. Ik denk daarbij aan de delen 5, 10, 11, 13, 15, 17 en 18. Bij deel 5 (en deel 4) heb ik dezelfde herinneringen als Wim, maar het feit dat ik dat boek meestal binnen een uur uitlees, zorgt er toch voor dat ik dit deel niet in mijn top drie opneem.
Na lang twijfelen zet ik De smokkelaars van de Rio Malo en De Gemaskerde Ruiter daar wel in. De laatste wel met enige tegenzin, aangezien de verhaallijnen niet helemaal lekker in elkaar overlopen, maar desondanks blijft er een goed verhaal over. Wat De smokkelaars betreft: het is wel eens eerder opgemerkt dat Arendsoog in de boeken van Jan vaak onoverwinnelijk lijkt, en dat komt mijns inziens deels doordat hij zich in die boeken vaak meer op anderen moet verlaten. Dat is in deel 12 het meest het geval, maar deel 11 zou hij zonder Lightfeet en Carlos en Benita niet hebben overleefd. Daar komt dan nog bovenop dat er een aantal ijzersterke scènes in zitten en het boek meer humor heeft dan de meeste anderen. Vandaar deze top drie-notering.
Jurgen