Print

[aj]

In het deel waarin Arendsoog de Anstons ontmoet zegt hij: "Ik ben toch geen directeur van een meisjespensionaat." (of zoiets)

Je kan toch verwachten van een schrijver die ook onderwijzer was, meer aandacht aan het onderwijs zou besteden.
Maar misschien juist daarom ook niet.

Anne

[kootw]

Je kan toch verwachten van een schrijver die ook onderwijzer was, meer aandacht aan het onderwijs zou besteden.
Maar misschien juist daarom ook niet.

Met wat research naar het onderwijs in de 19e eeuw in Amerika had hij inderdaad zijn jeugdige lezers  wellicht wat bij kunnen brengen.

Overigens geldt dat natuurlijk met name voor Jan Nowee. Paul is volgens mij voornamelijk schrijver geweest (in elk geval geen onderwijzer?)

Wim

[Arendsoog]

Blijkbaar leren ze op school in elk geval nog wel over Arendsoog

http://www.youtube.com/watch?v=b5E4Pc6LADE

[esjendal]

Blijkbaar leren ze op school in elk geval nog wel over Arendsoog

http://www.youtube.com/watch?v=b5E4Pc6LADE

Geweldig, nu hopen dat we een paar van de kinderen over een aantal jaren op het forum kunnen verwelkomen.

[joop schepers]

Hoi Anne, Wim, Miss Marthe, Esjendal, Jurgen en Arendsoog,

Hoewel Annes topic er primair over gaat of Arendsoog al dan niet op school heeft gezeten, wil ik hier graag inhaken op het gesprek over karakterontwikkeling. Dat is een van de onderzoekjes die ik ook doe, uiteindelijk in samenhang met de vraag “Is Arendsoog literatuur?”.
Zoals alles wat ik tot nu toe heb gedaan, is het nog niet af. Maar alweer “Beter iets gedeeld dan niets”.

Zie onderstaande copie (eventueel, wegens teveel woorden, opgesplitst over 2 reacties),

Dag en doeii!! Jôôp.


COPIE:

Karakterontwikkeling in samenhang met Is Arendsoog literateratuur?

Hoofdstuk 8. Tenslotte een misschien prangende vraag: Is Arendsoog literatuur?

Allereerst, mij maakt het niet uit. Vervolgens, wat is literatuur? Wie het weet mag het zeggen. Het draait waarschijnlijk om zoiets als een aantal eigenschappen, uniek verwerkt en verstrengeld in een als organisch geheel erkende tekst. Hoe meer dezer eigenschappen en hoe meer unieke verwerking en verstrengeling, hoe hoger het literair gehalte. Hoe minder, hoe lager. Bij volledige afwezigheid van bovenstaande vereisten resteert literair gehalte nul. De vaststelling der eigenschappen, der verwerking en verstrengeling, alsmede de erkenning van een tekst als organisch geheel bestaan bij de gratie van vakkundig overleg tussen ter zake kundigen.

[[[[[[ Wat betreft de woordkeus ‘ter zake kundigen’, vergelijk wat ik las in Het Parool, vrijdag 29 mei 2009, pagina 7, artikel “Dit kan zo niet”:

[De amsterdamse advocaat] Friedberg: “Het is bijzonder vreemd dat een niet ter zake kundige onderneming namens Turkish Airlines het toestel bewaart. Ik hecht weinig geloof aan de bewering dat het om een deskundig bedrijf zou gaan.” ]]]]]]

Literaire eigenschappen.
1. bla, bla, bla.
2. bla, bla, bla.
3. etc. bla, bla, bla.

Zoals alle vakwerk zijn deze eigenschappen van een bedrieglijke eenvoud.
Zoals de stratenmaker inwendige spanningen schijnbaar moeiteloos uit het wegdek doet vloeien en in bedrieglijke eenvoud een consistent begaanbare weg baant, zo zijn de schijnbaar moeiteloos opgestelde eisen der literair terzakekundigen van een bedrieglijke eenvoud, maar dan andersom, ze creeren een consistent onderling spanningsveld. Bla, bla, bla.

De consistentie die de terzakekundigen als eis stellen is kennelijk niet van toepassing op hun aller omgang met die eisen. Zo klinkt er over T.S. Elliot´s echo van Plato´s grotmythe in The Weaver of Raveloe geen woord van afbrekende kritiek. Nee, alleen waardering is hier haar deel voor ´there is more than meets the eye´. Zij is een ontwikkelde vrouw die op speelse wijze Plato´s mythe veraanschouwelijkt. Niets dan lof voor haar. In één adem door wordt er gezwegen als het graf over ´Geen alibi voor Arendsoog´, waar het de lezer gegeven is te weten dat er meer is dan de oppervlakkige waarneming doet vermoeden. Hier is geen oog voor ´there is more than meets the eye´, hier is oog voor ´there is less than meets the eye´. Hier is ook geen oog voor des lezers spanningverhogende voorkennis. Hoe inconsistent mag je zijn als je consistentie tot eis verheft? Bla, bla, bla.

De inzet van Arendsoog en de zijnen voor het goede doel, de bereidheid tot het uiterste te gaan, met inspanning van al z´n krachten, sluit naadloos aan bij de droomtheorie. Immers, in de Arendsoogserie gebeuren allerlei dingen die in het dagelijks leven niet kunnen. In een droomwereld ingegeven door hoe de dromer de werkelijkheid graag ziet, stuurt hij de inhoud van z´n dromen die kant op. Als hij het ongelooflijk graag wil, zal hij daarbij zelf ook het uiterste van zichzelf en z´n helpers vergen. Bla, bl, bla.

Laat ik er eens van uitgaan dat Arendsoog geen literatuur is, literair gehalte nul. Geen der bovenstaande vereisten komt er dan in voor.

We zien dan het volgende. In de confrontatie met Moulders (1,5) wordt Arendsoogs worsteling met zijn haat- en wraakgevoelens beschreven.

Arendsoog gaf geen antwoord, doch trok zijn benen bij, en een ogenblik later zat hij met een krachtige sprong boven op een der bandieten. … Het werd allengs lichter, en na een poosje verscheen de zilveren maansikkel boven de heuvelrand.

“Ga staan, opdat ik je eens kan bekijken,” beval Arendsoog. . . . “Oh !” klonk het toen van zijn lippen . . . Het was een kreet van ontzetting, van pijn. “Maar . . . jij . . . jij . . . bent . . . Moulders !”
Verrast deed de man een stap achteruit. “Wat zeg je ? Hoe ken je me ? Ik ben hier in de streek in geen jaren geweest !”
Arendsoog balde de vuisten, stond nu vlak voor de schurk.
 “Nee, dat is waar ! Maar waar je wel geweest bent ? Bij Stanhope’s farm ! Drie jaar geleden !” . . .
“Stanhope’s farm ?! Wat . . . Wie ben jij . . . Ik . . .”
“Wie ik ben ?” klonk het sissend. “Wie ik ben ? Ja, jullie kennen me alleen als Arendsoog. Maar aan jou zal ik mijn naam zeggen . . . Ik heet . . . Bob Stanhope !”

De verwarring, die zich bij deze woorden van de man meester maakte, is met geen pen te beschrijven. “Bob Stanhope! Onmogelijk!”

“Ik zal je laten zien, dat het waar is! Schurk ! Jij was de aanvoerder van de bende. Jij was het, die mijn vader in de dood dreef, en mijn moeder tot wanhoop bracht. Jij, ellendeling. Maar ik zal je ...”

Moulders’ ogen zwierven links en rechts, of geen ontsnappen mogelijk was. maar Arendsoog hield hem scherp in de gaten.

ZIE VERDER in volgende bericht. Jôôp.

[joop schepers]

Hoi Anne, Wim, Marthe, Esjendal, Jurgen en Arendsoog,

Hierbij het vervolg van m'n bericht van 18 april 2012 01:56:02.

Jôôp.


COPIE:

... . ... . ... .
Moulders’ ogen zwierven links en rechts, of geen ontsnappen mogelijk was. maar Arendsoog hield hem scherp in de gaten.

“Nee man, nu is er geen ontkomen meer aan. Je straf zul je hebben. Alle anderen zijn al gepakt, allen, hoor je ! Sommigen zijn dood, anderen zitten voor een hele tijd achter slot en grendel. Maar jou, de hoofdschuldige zal ik zelf .. . .”
Wit tot aan de lippen van woede deed hij een stap nader en spande de haan van zijn revolver.

Moulders tuimelde achteruit, beide handen in doodsangst opgeheven.

“Blijf staan, schurk ! Je verdient niet langer te leven en nog meer mensen ongelukkig te maken ! Blijf staan, zeg ik je !”

Moulders zonk sidderend op de knieën. “Heb medelijden, Stanhope. Heb dan toch medelijden!” Hij kroop naar Arendsoog toe, maar deze ging rillend achteruit, als had de man een besmettelijke ziekte.

“Medelijden? Had jij medelijden met mijn vader, toen je hem een kogel door het hart joeg?”

“Genade! Vergiffenis!”

“Had jij medelijden met mijn moeder, toen je haar voor haar leven lang ongelukkig maakte?”

“O, luister dan toch! Genade! Laat me gaan! Geef me de gelegenheid, een nieuw en beter leven te beginnen!”

“Had jij medelijden met ons, kinderen, toen je ons van een vader beroofde? Waarom zou ik dan nu medelijden met jou hebben? Schurk ! Duivel ! Ik bewijs de aarde een dienst, door jou daarvan te laten verdwijnen !”

“Genade! Genade!”
Arendsoog hief langzaam de revolver op, en mikte … .

De man lag op de knieën, achterover geleund, met de handen op de grond, in een verstarde houding, terwijl de ogen, wijd opengesperd, zijn tegenstander aanstaarden, en het angstzweet in dikke parelen op zijn voorhoofd stond.

Nog altijd was er voor Bobs ogen’een rode vlek, die hem belette, iets anders te zien, dan de moordenaar van zijn vader . . .
“Geen genade ! Oog om oog, tand om tand ! De wet van de prairie ! Jouw leven voor vaders leven ! Mijn vader zal gewro . . .”
. . . Toen verdween de rode vlek . . .
- - - “Geen wraak, mijn jongen. Denk daar altijd aan. Wat deed Jezus zelf, toen ze hem aan het kruis hadden genageld ? Laat Zijn “Vader, vergeef het hun !” voor ons een levensles wezen !”- - -

Langzaam zakte de hand, die de revolver omkneld hield . . . Nog was de strijd niet gestreden. O, het was zo moeilijk, deze raad te volgen, deze les in toepassing te brengen !

Moulders keek in stille verbazing naar de man voor hem. Waarom schoot hij niet? Wat bezielde hem? Zou hij …

“Sta op !” klonk het plotseling uit Arendsoogs mond.

Moulders bewoog zich niet …

“Sta op, zeg ik je !”

Moulders kroop achterdochtig overeind.

“Ik . . . ik zal je niet doden . . . Anderen moeten maar over je oordelen . . . Je gaat mee naar Blue-Hill . . .” (1,5).

Met grote moeite overwint Arendsoog zijn gevoelens en laat bestraffing over aan de daartoe bevoegde instanties. Van nu af zal dit zijn instelling zijn. Hier, zou je zeggen, is sprake van een zwaarbevochten karakterontwikkeling. Een literaire eigenschap? Nou nee, Arendsoog is geen literatuur, literair gehalte nul. Dus nee, geen literaire eigenschap.

Eveneens in de confrontatie met Moulders valt te lezen:

Moulders zonk sidderend op de knieën. “Heb medelijden, Stanhope. Heb dan toch medelijden!” Hij kroop naar Arendsoog toe, maar deze ging rillend achteruit, als had de man een besmettelijke ziekte.
“Medelijden ? Had jij medelijden met mijn vader, toe je hem een kogel door het hart joeg ?”

“Genade ! Vergiffenis !”
“Had jij medelijden met mijn moeder, toen je haar voor haar leven lang ongelukkig maakte ?

“O, luister dan toch !  Genade ! Laat me toch gaan ! Geef me de gelegenheid, een nieuw en beter leven te beginnen !”
“Had jij medelijden met ons, kinderen, toen je ons van een vader beroofde ? Waarom zou ik dan nu medelijden met jou hebben ? Schurk ! Duivel ! Ik bewijs de aarde een dienst, door jou daarvan te laten verdwijnen !”

“Genade ! Genade !”
Arendsoog hief langzaam de revolver op, en mikte . . . (1,5).

Een en al herhaling. Een en al opsomming. Een en al referentie aan een gemeenschappelijk kader. Een en al pleidooi voor wraak. Waar doet dit toch aan denken? Kan het “The Merchant of Venice”, Act III,1 zijn?

“The Merchant of Venice”, Act III,1:

Shylock: “Hath not a Jew eyes? hath not a Jew hands, organs, dimensions, senses, affections, passions? Fed with the same food, hurt with the same weapons, subject to the same diseases, healed by the same means, warmed and cooled by the same winter and summer, as a Christian is?
If you prick us, do we not bleed? If you tickle us, do we not laugh? If you poison us, do we not dy? And if you wrong us,shall we not revenge? If we are like you in the rest, we will resemble you in that. If a Jew wrong a Christian, what is his humility?
If a Christian wrong a Jew, what should his suffrance be by Christian example? Why, revenge.
The villainy you teach me I will execute, and it shall go hard but I will better the instruction.” Hij hief langzaam het mes en mikte . . .

Ook hier een en al herhaling, opsomming, referentie aan een gemeenschappelijk kader, een en al pleidooi voor wraak. En kijk, hier zijn dit literaire eigenschappen. Want “The Merchant of Venice” is literatuur, mede door de unieke verwerking en verstrengeling dezer eigenschappen. Maar nee, Arendsoog is geen literatuur, literair gehalte nul. Dus nee, daar zijn dit geen uniek verwerkte en verstrengelde literaire eigenschappen.

TO BE CONTINUED. ZANK YOU.

Jôôp.

[joop schepers]

Sorry Anne, Wim, Marthe, Esjendal, Jurgen en Arendsoog,

Het feit dat ik me ‘met inspanning van al m’n krachten’ door het middernachtelijk uur heb gesleept, heeft een vermoeidheidsfout opgeleverd.
De onderstaande copie had ik als inleidend stukje bedoeld voor de twee berichten van vandaag eerder op de dag (01:56:02 en 01:59:49).
Dat wordt enigszins vogelen maar ik neem aan dat jullie er wel uit zullen komen.

Dagendoeii!! Jôôp.


COPIE:

Karakterontwikkeling in de Arendsoogserie.

1.   Karakterontwikkeling van Arendsoog.
2.   Karakterontwikkeling van Witte Veder.
3.   Karakterontwikkeling van anderen, b.v. pater O’Brien, sommige boeven.

1.   Arendsoog
De karakterontwikkeling van Arendsoog begint meteen na de moord op zijn vader. Arendsoog heeft heftige gevoelens van haat en wraak. Zijn moeder en Pater Boyle praten op hem in.

Voorbeeld.

Onder hun begeleiding gaat Arendsoog een zwaar gevecht met zichzelf aan, een lange weg van vallen en opstaan. Zijn vuurproef is de confrontatie met Moulders (I,5), waarbij hij in hevige tweestrijd verkeert.

Ook anderszins verandert Arendsoogs karakter, zij het gelijkmatiger en zonder innerlijk gevecht. Waar hij aanvankelijk de strijd met bandieten aanbond om `de mensheid een dienst te bewijzen’ en `te voorkomen dat anderen hetzelfde lot trof als hem en de zijnen’, begeeft hij zich steeds vaker op pad om situaties te ontraadselen.


Arendsoog en het recht – de karakterontwikkeling inzake Arendsoogs blinde vlek.

In de vroegere Arendsoogboeken is Amerika van de blanke Amerikanen, de Indianen hebben slechts recht op reservaten. Arendsoog heeft hier geen moeite mee, zijn ranch is zijn ranch, eerlijk geclaimd en gekocht. Maar de blanken hadden het land van de Indianen gejat.
In deel 54 wordt hier een andere kijk op gegeven, ook door Arendsoog.


TO BE CONTINUED.

Jôôp.

[kootw]

Hallo Joop,

Dat is nog eens 'een andere kijk op Arendsoog'. Ik vind het wel heel boeiend om te lezen! Ben benieuwd waar je nog meer mee komt.

Mvg,

Wim

[aj]

Hoi Anne, Wim, Miss Marthe, Esjendal, Jurgen en Arendsoog,


COPIE:

Karakterontwikkeling in samenhang met Is Arendsoog literateratuur?


ZIE VERDER in volgende bericht. Jôôp.

Zou je niet moet vragen of Arendsoog jeugdliteratuur is? Het is tenslotte een jeugdserie.

Maar waarschijnlijk kan je daar bijna dezelfde criteria aan hangen.

groeten

Anne

[joop schepers]

Hoi Wim van gisteren 19 april 21:53:45 en Anna van gisteren 19 april 23:57:27,

Ik mag zeggen dat jullie met je opmerkingen niet van gisteren zijn.

Ik kan niet precies zeggen wat je binnenkort van me tegemoet kunt zien. Voor een deel hangt dat af van de (te trage) vorderingen die ik maak, voor een deel is het ook onverwacht in die zin dat het wordt opgeoepen door bijvoorbeeld jullie reacties.

Ook hangt het af van allerlei andere dringende en dwingende zaken waar ik me mee heb bezig gehouden, die nu gelukkig wat afnemen, zodat ik voor Arendsoog en andere onderwerpen weer meer tijd en energie over heb.

Op het ogenblik zit ik door gunstigere omstandigheden weer in de lift.
Dat is verleden week, donderdag 12 april, 'getriggerd' door een artikeltje in De Telegraaf over het onderwijs in de Nederlandse taal aan de University of Sheffield.
Daar werd zo enthousiast gesproken over de begeleiding door de docenten, dat ik 's avonds die universtiteit heb opgegoogled. met name een der docenten, mw. Henriette Louwerse, om te kijken of ik contact kon leggen voor het uittesten (van onderdelen) van m'n cursusje Nederlands voor (Binnen- en) Buitenlanders.

Op haar site zag ik een paar filmpjes van hoe ze les gaf. Ik was zelf meteen weer bij de les, wilde m'n werkje in één keer door afmaken, in samenhang daarmee ook weer aan Arendsoog werken.
Zoals je denk ik weet, probeer ik veel zinsnedes, zinsbouwen, woordgebruik etc. uit Arendsoog als voorbeelden te geven in m'n cursusje.
Dit omdat het tijd en energie scheelt, alsook om tegenwicht te bieden tegen het wijdverbreide geklets over Arendsoog. Vaak wordt het Nederlands botweg afgedaan als slecht, echter, zonder ook maar één voorbeeld te geven. Vergelijk dit met bijvoorbeeld die opmerking over Witte Veders Nederlands als zou het klukkluk-taal zijn. Volgens mijn informatie is het dat niet, maar ik zal dat moeten aantonen, evenals degenen die de klukkluk stelling onderschrijven deze zullen moeten waarmaken. Ik erger me aan die verwaten niet-onderbouwde elitaire houding van maar wat schreeuwen maar aantonen niets.

O.k, ik ben dus weer op gang gekomen. maar wat ik heb is allemaal nog niet echt rijp voor de pers. Het geeft meer een idee van wat ik eigenlijk wil, mede, hoop ik, door wat ik daarover op deze site links en rechts heb gezegd.

Een onverwachte bijdrage is bijvoorbeeld opgeroepen door Annes vraag of ik niet zou moeten vragen "Is Arendsoog literatuur?", maar "Is Arendsoog jeugdliteratuur?"

Anne, ik had daar nog nooit zo uitdrukkelijk bij stilgestaan. Als ik uit moet leggen wat de Arendsoog serie inhoudt, zeg ik wel altijd dat het jeugdboeken zijn. Inderdaad, het meest voor de hand liggend zou dus zijn of het jeugdliteratuur is.
Zoals je zegt, er zullen dan enkele specifieke vragen moeten worden toegevoegd en enkele weggelaten. Ik zeg specifieke, waarmee ik bedoel toegespitste wezenlijke vragen op wat enerzijds voor de jeugd, anderzijds voor de volwassenen (waar ligt trouwens 'de' grens?) door de jaren heen naar verwachting blijvende waarde heeft.
Als zodanig vat ik je toelichting ook op.

Tja, wat moet ik nu doen? Ik denk dat ik het beste m'n uitgezette koers kan blijven volgen, om eventueel later enkele der 'wezenlijke' vragen te vertalen naar relevantie voor de jeugd.
Het feit op zich dat ik deze vraag stel, komt alweer door m'n irritatie over allerlei niet onderbouwde geluiden en kreten als zou 'het' niet alleen slecht Nederlands zijn maar tevens geen literatuur.
Begrijp me goed, het maakt me niet uit of het literatuur is of niet, de boeken hebben voor mij een onomstotelijke waarde door hun wonderlijk betoverende uitwerking op me. Als dat komt doordat het literatuur is. prima. Als dat komt doordat het pulp is, even zo prima.
Maar ik wilde o.a. alweer tegenwicht geven aan het m.i. verwaten omhoogevallen elitair gekakel.
Gelukkig beleef ik aan die onderzoekjes onverwacht veel plezier, vind ik het een hobby op zich.

Mag het dit voor deze keer even zijn? Het ging minder rechtstreeks over Arendsoog dan over hoe ik/we er mee omga(an).

Groet,

Dagendoeii!! Jôôp.