Hoi Wim,
Bedankt voor je reactie.
Ik ben net even op de Beste Arendsoog Verkiezing 2010 geweest om m'n stem uit te brengen, maar ik ontdekte dat ik het niet goed weet.
Er zijn Arendsoogboeken waaraan ik om de (in mijn ogen) typische Arendsoogsfeer meteen moet denken, zoals, ik kort het even af, de Blauwe Bergen, Rio Malo, Eenzame Wolf. Maar er zijn ook andere die ik razend spannend vind, zoals Sam Peone Bridge, Verdwenen Cowboys, Geen Alibi.
Hierbij zij opgemerkt dat er in de loop der tijd ook een verschuiving in m'n reactie heeft plaatsgevonden. In m'n (nog) jongere jaren vond ik Toby Thomson een saai, juridisch ambtenaren verhaal. Tegenwoordig vind ik het een knap in elkaar gezet spannend verhaal, qua verhaallijn en misdadige sluwheid vet goed gegschreven.
Verder zijn er ook fragmenten die ik heel erg goed vind. bijvoorbeeld, het is stom, maar ik weet uit m'n hoofd niet precies in welk deel, ik dacht 1, waar Ann gegijzeld was en arendsoog haar uitlegt wat gijzelen is.
Arendsoog (ik verzin even hoe het ongeveer is) "Kijk Ann, er zijn slechte mensen die iets van anderen willen hebben. Dat proberen ze dan van die anderen af te dwingen door het dierbaarste van ze te pakken, te ontvoeren."
Arendsoog keek Ann even aan. In haar ogen blonken tranen.
Dit vind ik een ongelooflijk ontroerend moment, waar in dat ene zinnetje "I haar ogen blonken tranen" ongelooflijk veel samengebald wordt gezegd.
Wie zei daar dat de Nowee's niet konden schrijven? Doe het eens na, geef in 5 woorden eens de diep doorleefde essentie van een menselijke verhouding aan.
Trouwens, die situatie waarin Arendsoog z'n moeder aantreft nadat die intens vieze schurk Smoulders z'n vader heeft vermoord, z'n moeder met 'de nog rokende buks' in haar hand.
Die woorden, 'de nog rokenmde buks' zijn voor mij het symbool van de hele serie. 'De nog rokende buks' symboliseert de inzet van Mw. Stanhope, de motivatie van Arendsoog (later aangevuld met z'n drang om raadsels op te lossen), het saamhorigheidsgevoel "We gaan er voor, met z'n allen voor z'n allen, met inzet van al onze krachten naar het nodig is".
Het zou me dan ook niks verbazen als "De nog rokende buks" de titel van het jubileumboek zou zijn.
Doordat ik niet echt een lievelings Arendsoogboek heb, wil ik afzien van stemming. in plaats daarvan dit berichtje.
Wim, ik moet het hier even bij laten, heb er op mijn manier alweer een zware dag op zitten, de voorbeelden wellen niet meer vrijelijk naar de oppervlakte.
Dagendoeii!! Jôôp.
Auteur
Topic: Drukgeschiedenis Deel 15: Arendsoog in geheime dienst (gelezen 23699 keer)