Print

[Little Eagle]

Dit is dan bedoeld voor de resterende delen van Paul Nowee. De Extra Arendsoog heb ik hier ook geplaatst.

Nu kunnen we beginnen met eender welk boek te bespreken. Het is zeker niet mijn bedoeling om alles op volgorde te doen.

Little Eagle(Kris)

[Little Eagle]

Ik heb net deel 39 gelezen en ik was eerlijk gezegd een beetje verbaasd. Het is een van de boeken die ik nog nooit had gelezen. Het is dus helemaal nieuw voor mij.
Het valt me op dat het avontuur dat Arendsoog en Witte Veder hier beleven, helemaal anders loopt dan ik gewoon ben. Het hele verhaal door zijn ze in de achtervolging. Ik ben de tel kwijt geraakt wat het aantal dagen,weken eigenlijk, betreft dat ze van huis weg zijn.
Arendsoog was ook enorm hevig om te vertrekken; binnen het kwartier waren ze op weg. Moeder kon het nieuws vernemen via een briefje, ocharme. Arendsoog kon natuurlijk ook niet voorzien dat ze zolang zouden weg zijn, maar toch . . .  

Op pag. 58/59 heb ik geamuseerd kunnen lachen om Arendsoog. Het lange gesprek met de stationchef is hem niet goed bekomen; hij was zefs vergeten te vragen wanneer de volgende trein naar Denver vertrekt. Tom biedt zich aan om dat te doen; hij is echter al heel vlug terug en Arendsoog is stomverbaasd dat hij er niet aan gedacht had dat er wel eens een uurregeling omhoog kon hangen. Dan zegt hij iets over zichzelf, wat ik nog nooit eerder heb gehoord: "Ik word oud!"mompelde de cowboy. Dit zinnetje wijst er eens te meer op dat Arendsoog op tijd en stond toch ook maar een mens is. Ook al wordt hij soms een duivelskunstenaar genoemd. :grin:

Er gebeuren ook verschrikkelijke dingen met de paarden. Eerst jaagt de schurk Bleeding zijn paard de dood in door het van een steile helling af te jagen. Daarna verongelukken Arendsoog en Lightfeet bijna op diezelfde plek. Het is daar dat Arendsoog zijn paard van de dood redt. Gewoonlijk is het andersom. En dan komt de ware liefde voor de paarden naar boven; het paard van Bleeding heeft enorm geluk gehad en is op een klein plateau terecht gekomen. Het wordt gered door Arendsoog en Lightfeet. Dat vond ik verschrikkelijk attent van P.Nowee.
Bijna op het einde schiet iemand in het voorbeen van alweer Bleedings paard en het stort neer. Gelukkig niet in de afgrond, waar Bleeding dan wel terecht komt. En als je je dan afvraagt wat er met het dier verder is gebeurd, zegt Witte Veder dat hij een kijkje gaat nemen. Hij legt wat van zijn wonderkruiden op de wonde en verbindt die zoals hij dat bij Arendsoog zou doen. Dat vind ik dus heel lief . . .

Ook al vind ik dit verhaal anders dan gewoonlijk, het is een mooi verhaal met redelijk wat spanning. Alleen kan het er bij mij niet in dat er nooit eens sprake is om een telegram naar het thuisfront te sturen; met al hun omzwervingen moet dat toch wel eens een keer mogelijk geweest zijn? Ocharme die vrouwen thuis; die moeten toch ongerust geweest zijn. Ze zijn wel een en ander gewoon, maar ik zou in hun plaats toch iets willen vernemen hebben van die twee helden.

Little Eagle

[Little Eagle]

Deel 61, Jacht op een schaduw, valt mij een beetje tegen. Dat is de eerste keer dat ik zo denk over een Arendsoogboek.
Er zit niet zoveel spanning in en ook veel te weinig actie. Dat vinden zelfs Arendsoog en Witte Veder ook.
Er vallen wel vijf doden; dat is redelijk veel. Wel allemaal in het kamp van de bandieten.

Er is me wel iets heel erg opgevallen. Het kan natuurlijk zijn dat ik erover gelezen heb, maar ik kan me niet herinneren dat Arendsoog ook maar één keer naar een sigaret heeft gegrepen. Vergeef me als ik verkeerd ben hoor. In de meeste boeken lees je dikwijls hoe Arendsoog uit verveling of uit goesting een sigaret rolt en ze met smaak oprookt. Witte Veder daarentegen geeft volledig het goede voorbeeld en rookt nooit en raakt ook geen druppel alcohol aan!

Ik ben benieuwd hoe anderen hierover denken!

[Little Eagle]

Het is natuurlijk niet slecht wanneer je wil reageren dat je het desbetreffende boek recent hebt gelezen. Het hoeft niet direct een samenvatting te worden. Die kunnen we allemaal op de site wel lezen.

Ik heb veel liever dat je gewoon je eigen gedacht zegt over de Arendsoogboeken. Eender wat, als het maar zinnig blijft. Veel leesplezier!

[Witte Veder]

Ok, ik ga mijn best doen. Misschien brengt het iets bij tot het meer bekend maken bij de Vlaamse lezertjes. 

[Jurgen Rinkel]

Even een vraagje over deel 52:

Heeft iemand een idee hoe de Edwin-broers nou echt heten? Daltrey of Edwin?

[Little Eagle]

Hallo Jurgen, je hebt me aan het denken gezet. Heb meteen maar het bewuste boek ter hand genomen.

De naam Daltrey hadden de broers blijkbaar aangenomen omdat ze gezocht werden onder hun echte naam 'Edwin'.

Wanneer Arendsoog met de twee schurken de stad inrijdt om hen aan de sheriff te overhandigen, herkennen alle mensen hen als de Edwin-broers. Nochthans zijn ze eigenaar van de 'Last Stop' onder de naam van Daltrey.

Maar goed, hoe vreemd ik het nu ook begin te vinden, die kerels zijn bekend bij de politie onder de naam 'Edwin' . Dus zal dat  wel hun eigenlijke naam zijn.

Ik hoop dat ik je nu niet meer heb doen twijfelen?!

Little Eagle

[Arendsoog]

Ik denk dat Kris gelijk heeft, de broers hebben in ieder geval hun misdaden gepleegd onder de naam Edwin en hebben zich daarna gevestigd onder de naam Daltrey. Of Edwin dan wél hun echte naam is... tja wie weet

[Little Eagle]

Ik ben begonnen in deel 53, voor mijn aller eerste keer.

Heel gek dat men daar plots spreekt over Hucton, een dorpje dat toch ook niet zover van de S-ranch kan liggen. En toch spreekt men erover alsof het altijd heeft bestaan. Doet toch even vreemd aan hoor.

In de meeste delen spreekt men over Mining-Valley als dichtst bijzijnde dorp van de ranch. Was dat meestal ook niet een rit te paard van twee uurtjes? Hier, in het eerste verhaal, lijkt mij Mining-Valley veel korter bij de ranch dan gewoonlijk. Of ligt het gewoon aan mij; misschien ben ik te moe en zie ik spoken waar er geen zijn?

Little Eagle

[kootw]

Even een vraagje over deel 52:

Heeft iemand een idee hoe de Edwin-broers nou echt heten? Daltrey of Edwin?

Hun echte naam is Edwin broers. Op blz. 106 staat:

En niemand had het er ooit het geringste vermoeden van gehad, dat achter de vriendelijke eigenaars van 'The Last Stop' twee van de gevaarlijkste huurmoordenaars uit die jaren schuilgingen... ...bij de gebroeders Daltrey - zoals ze zichzelf al jaren noemden - bij 'The Last Stop' hadden geinformeerd naar de Edwin broers...

Theoretisch is het dan nog mogelijk dat Edwin ook niet hun echte naam is, maar dat lijkt onwaarschijnlijk.

Wel vreemd, op dezelfde pagina is dat Jim Mason - alias Holloway, Mr. Murdock - met grote argwaan en een getrokken revolver wordt opgewacht, en zich veilig moet stellen middels het geven van de juiste naam op de vraag van Mat Edwin.

Dit terwijl het toch een vriendelijke pleisterplaats heette te zijn voor vermoeide reizigers.

Echt helemaal op je gemak ben je natuurlijk nooit als schurk, ook al heb je nog zo'n goede vermomming!

Wim

[kootw]

In aanvulling op het voorgaande:

Wanneer Arendsoog en Witte Veder de Edwin broers onschadelijk hebben gemaakt, blijken ze in hun vermomming pas herkent te worden als Edwin broers. Ze zijn dus kennelijk zonder vermomming maar onder een schuilnaam als gebroeders Daltrey bekend als eigenaars van de Last Stop.

[Little Eagle]

In aanvulling op het voorgaande:

Wanneer Arendsoog en Witte Veder de Edwin broers onschadelijk hebben gemaakt, blijken ze in hun vermomming pas herkent te worden als Edwin broers. Ze zijn dus kennelijk zonder vermomming maar onder een schuilnaam als gebroeders Daltrey bekend als eigenaars van de Last Stop.

Ja, als je er te lang gaat zitten over piekeren, kan het soms lastig worden. Op de lange duur raken we zo nog vast.

Het blijft voor volwassenen die de Arendsoogboeken gaan herlezen na zovele jaren een uitdaging om alles uit te pluizen. Sommige onder de jeugdige lezers kennen dat ook al.

Dat maakt het nu weer ergens interessant om hier te discussiëren over die boeken.

Little Eagle

[kootw]

Ik kwam recent nog een aardige tegen in de delen 51 (Man zonder verleden) en 55 (Frame Complot).

In deel 51 blaast Bill Richards, de Gentelmen Bankrover, de ranch van de Langdon's (oude buren van Arendsoog) helemaal op met een serie dynamietpatronen. Het gaat over een serie explosies en je mag dan ook aannemen dat er niets overblijft van het gebouw.

In deel 55 verteld Eamon, de jongere broer van Cisco Fitzmaurice aan Arendsoog dat zijn vader het liefst een ranch zou willen kopen, maar wegens te hoge kosten genoegen zal moeten nemen met een farm. Arendsoog denkt daarbij aan de ranch van Langdon, waarvan, zo valt te lezen, het gebouw nu weer leeg staat.

Gezien hetgeen in deel 51 staat, zal dat toch bepaald niet meevallen....

Wim

[jack nowee]

Kleinigheidje 

Jack 

[kootw]

Kleinigheidje 

't Is ook niet echt schokkend, zo'n serie dynamiet patronen blaast je hooguit van je sokken

Deze viel me op omdat in deel 55 bij deze passage met een voetnoot naar deel 51 wordt verwezen.

Wim