Print

[aj]

We hebben Tweemaal Arendsoog gisteravond uitgelezen. Het blijft echt een geweldig boek! Het leest lekker, het verhaal is onderhoudend, mooie kennismaking met de serie. Daarover gesproken, Jack, is Monique al begonnen?

Toen ik dit deel las bedacht ik dat ik het wel kon voorlezen in de klas. Alles wat een Arendsoog een Arendsoog maakt, staat erin. Spannend, een vlot tempo en humor.

Groeten

Anne

[Jacq1967]

Toen ik dit deel las bedacht ik dat ik het wel kon voorlezen in de klas. Alles wat een Arendsoog een Arendsoog maakt, staat erin. Spannend, een vlot tempo en humor.

Dat zeg je goed!! Helemaal mee eens!

[aj]

Deel 30, een Amulet voor Arendsoog,

Een leuk en spannend verhaal.

-Arendsoog krijgt het amulet pas letterlijk aan het eind van het verhaal (ja ja, hij heeft het bijna het hele boek al bij zich, maar pas aan het eind is het amulet voor hem).

- Schattig dat Ann zich zo bezig houdt met haar eerste lange jurk. Ergens op het forum staat dat niet kan kloppen, want vrouwen/meisjes droegen in die tijd alleen maar lange jurken.
Door dat zinnetje, plaats ik dit boek, chronologisch gezien, vooraan in de serie. Want in bijvoorbeeld 'het kleine huis op de prairie' draagt Laura Ingals, als meisje, een jurk tot op de kuiten. Waarschijnlijk droegen oudere meisjes, 17/18 jaar, lange jurken tot op de enkels. Dus als Ann zich drukt maakt over een lange jurk zal ze zeker jonger dan 18 geweest zijn, eerder 13/14, schat ik zo.
(Ann is van deel 4 tot 17, 17 jaar. In een van de boeken daarna, deel 18?, wordt ze 18. Ik vind haar in dit deel een stuk kinderlijker overkomen).

- Arendsoog zegt ook dat toen mister Hemdon Arizona verliet Ann nog een baby was. En dat hij dan 8/9 jaar was. Tot hoe oud ben je een baby? 1 jaar? Maar Paul heeft in een interview gezegd dat ze 6 jaar schelen, dus zou A 6/7 jaar moeten zijn. Het kan ook zijn dat Paul dat gezegd heeft om van het gezeur af te zijn..

- Arendsoog trekt na zijn zoektocht naar Witte Veder tijdens het noodweer, zijn laarzen uit. Hij trekt ze daarna nooit meer aan....

- De zakken goud veranderen opeens in buit van bankrovers. Tot dan heeft niemand dat genoemd.

- De beschrijving van het hek in het sheriffkantoor is wel heel gedetailleerd

- Arendsoog lijkt sprekend op zijn vader.

Groeten

Anne

[Jacq1967]

Arendsoog op een feestje, dat vond ik altijd een leuke opening!

Heb je alle boeken nu al gelezen, Anne?

[aj]

Nou, ik denk dat ik wel alle boeken gelezen heb. Maar ik heb ze nog niet allemaal op dit forum besproken. Ik moet nog ongeveer een boek of 10 wat dat betreft.

groeten

Anne

[aj]

Deel  32, Het raadsel van de C-Ranch,

Een leuk en spannend verhaal, waarbij het 'raadsel' - wie en waarom veroorzaakt die onverklaarbare zaken- door WV en A in no time wordt opgelost.

- Leuk begin op de S-ranch.

- Tot dit deel was het WV die een gevoel had voor naderend gevaar. In dit deel is het opeens A.

- wreed: Donald wordt neergeslagen en uit een rijdende trein gegooid. Mike die tegen een grote cactus aanrent en daardoor sterft (dit laatste vind ik een van de ergste manier van sterven in de serie).

- Open eind: Johnson, de aanstichter van alles, wordt gevangen genomen en naar de C-ranch gebracht. Daarna verdwijnt hij uit het verhaal.

- Een stukje dat, ook na herlezen, me behoorlijk stoorde. Ik kan niet goed uitleggen waarom.
Mike is stervende en vraag opeens om vergeving. A geeft hem die. Mike sterft en dan is er een deel van A's hart dat juicht, omdat een slecht mens zijn leven wilde beteren. Ik word er kriebelig van. Arendsoog als stervensbegeleider en een soort priester. In de delen van Jan gebeurt dat ook een paar keer, maar hij stopte God nog geregeld in het verhaal. Paul totaal niet, wellicht dat ik het daarom er niet in vind passen.

Groeten

Anne

[Jacq1967]

Eigenaardig toch, dat het bijna niet opvalt hoe wreed sommige dingen zijn, het dringt pas door als je het zo benoemt of als je het met andere ogen leest. Zeker vroeger accepteerde ik het zoals het er stond. Ook zo'n bekering,  van mij hoeft dat niet, maar Paul vond het blijkbaar mooi.

[rudideventer]

Deel  32, Het raadsel van de C-Ranch,

Een leuk en spannend verhaal, waarbij het 'raadsel' - wie en waarom veroorzaakt die onverklaarbare zaken- door WV en A in no time wordt opgelost.

- Leuk begin op de S-ranch.

- Tot dit deel was het WV die een gevoel had voor naderend gevaar. In dit deel is het opeens A.

- wreed: Donald wordt neergeslagen en uit een rijdende trein gegooid. Mike die tegen een grote cactus aanrent en daardoor sterft (dit laatste vind ik een van de ergste manier van sterven in de serie).

- Open eind: Johnson, de aanstichter van alles, wordt gevangen genomen en naar de C-ranch gebracht. Daarna verdwijnt hij uit het verhaal.

- Een stukje dat, ook na herlezen, me behoorlijk stoorde. Ik kan niet goed uitleggen waarom.
Mike is stervende en vraag opeens om vergeving. A geeft hem die. Mike sterft en dan is er een deel van A's hart dat juicht, omdat een slecht mens zijn leven wilde beteren. Ik word er kriebelig van. Arendsoog als stervensbegeleider en een soort priester. In de delen van Jan gebeurt dat ook een paar keer, maar hij stopte God nog geregeld in het verhaal. Paul totaal niet, wellicht dat ik het daarom er niet in vind passen.

Groeten

Anne

Ik vind dit juist veel natuurlijker overkomen dan de m.i. ingesleten en oppervlakkig religieuze taal van Jan. Ik zeg niet dat Jan oppervlakkig is, wel dat er een soort religieus automatisme inzit. Ik krijg daar altijd het idee van " laten we stichtelijk zijn omdat ik het zo geleerd heb" ...bbbrrrrr.
Een mens die zich in doodsnood  bekeert vind ik eigenlijk veel logischer en aansprekender. Maar ik gaf al vaker aan dat Paul zijn schrijven me veel meer aanspreekt en ik Jan zijn schrijven vaak te zwaarwichtig vind

[aj]

Eigenaardig toch, dat het bijna niet opvalt hoe wreed sommige dingen zijn, het dringt pas door als je het zo benoemt of als je het met andere ogen leest. Zeker vroeger accepteerde ik het zoals het er stond. Ook zo'n bekering,  van mij hoeft dat niet, maar Paul vond het blijkbaar mooi.

Vroeger las ik er ook over heen of vond ik het blijkbaar acceptabel. Maar nu kan ik me het meer invoelen? Als kind heb je er dan toch te weinig idee bij, waarschijnlijk.
Iemand bruut in elkaar slaan, dat was acceptabel in een jeugdboek, maar (brave) sex en naar de wc gaan?... 😜

Groeten

Anne

[aj]

Ik vind dit juist veel natuurlijker overkomen dan de m.i. ingesleten en oppervlakkig religieuze taal van Jan. Ik zeg niet dat Jan oppervlakkig is, wel dat er een soort religieus automatisme inzit. Ik krijg daar altijd het idee van " laten we stichtelijk zijn omdat ik het zo geleerd heb" ...bbbrrrrr.
Een mens die zich in doodsnood  bekeert vind ik eigenlijk veel logischer en aansprekender. Maar ik gaf al vaker aan dat Paul zijn schrijven me veel meer aanspreekt en ik Jan zijn schrijven vaak te zwaarwichtig vind

Ik vind het precies andersom; omdat Jan al, steeds minder, religie in zijn boeken heeft, komt een bekering natuurlijker over. Omdat Paul dat niet doet, komt die bekering bij mij nogal gekunsteld over. Paul doet het ook niet meer, na dit deel, volgens mij.

Maar zoals met alles: smaken verschillen!


Groeten

Anne

[aj]

Deel 33, Terreur over Texas,

Spannend verhaal, redelijk origineel. Men weet al wie de dader is, maar ja hoe bewijs je dat? Gelukkig,  met de hulp van Arendsoog en Witte Veder lukt dit meteen.

- Arendsoog vindt zichzelf geen kermisklant, maar hij is wel een circusartiest. Hij kan balancerend op een hek met scherpe punten een houten ladder omhoog trekken. Hij is ook van alle markten thuis.

- Als Witte Veder door Hemswood meegenomen wordt naar zijn eiland, gaat Arendsoog hem achterna. Hij wil zwemmend het bootje achtena. Daarom legt hij een revolver op zijn hoofd en zorgt dat die daar blijft met zijn halsdoek.
Maar waar is zijn hoed? Hij zet hem niet af, verstopt het of wat dan ook. Waarschijnlijk loopt hij het hele verhaal zonder hoed op.

- In dit deel gebeuren ook vreselijke dingen(afpersing, meerdere moorden), maar ook weer zo gebracht dat het niet opvalt.
Wat de helden betreft: A komt genadig van af, hij wordt niet een keer gevangen genomen of in elkaar geslagen. WV heeft wat dat betreft minder geluk.

- Iets dat ik opvallend afwezig vindt bij zowel Jan als Paul (behalve in dit deel); Er zullen in het zuiden van de VS ook in de tijd van A, halverwege/eind 19e eeuw, veel donkere mensen gewoond hebben. Maar ze komen in de boeken nooit voor. Behalve in dit deel. Het wordt 2x genoemd: de negers die aan het werk zijn op de plantage en de negerman waarmee A spreekt. (Het woord neger zou natuurlijk nu niet meer kunnen.......)
Er wordt nooit eens van een bendelid gezegd dat hij donker is, of van een farmer/rancher, of andere mensen die ze ontmoeten.
Mexicanen zijn er genoeg. Chinezen ook, af en toe een Indiaan. Maar de Afro-Amerikanen?

- A rijdt over de plantage en ziet de negers aan het werk, wier voorouders nog als slaaf.......enz.
Dat klopt volgens mij niet. De slavernij werd in de VS in 1865 afgeschaft. Dat is, volgens Paul zelf, binnen de tijd waarin de serie zich afspeelt. Waarschijnlijk hadden de mensen er zelf nog als slaaf gewerkt, in ieder geval zeker nog hun ouders (technisch gezien kunnen dat voorouders zijn, ja, maar bij voorouders denk ik meer aan groot- en overgrootouders.)

Groeten

Anne

[Jacq1967]

Hier en daar komt het wel voor. Niet zoveel als Mexicanen, maar dat lijkt me niet onlogisch voor Arizona.

Er is een deel waarin een enorme neger voorkomt, toch? De grote grondroof? Even uit mijn hoofd, hoor, ik zit bij volleybaltraining te kijken

En er is een deel waarin Paul schrijft dat hij de naam van de Slave Chains een ongevoelige naam vindt voor een gebergte.

Verder zie ik een citaat op internet, maar welk deel dat is weet ik zo niet:
"Daar binnen,” zei Arendsoog en knikte in de richting van de hut achter hem. Hij stond op om Grisley er ... “Nou, die neger wil niks zeggen, maar die andere twee zijn heel bereidwillig.”

In een andere discussie staan ook nog twee vermeldingen, een zoon van een blanke en en afro-amerikaanse, en een donkere vrouw die kennis heeft van kruiden.

[kootw]

Er is een deel waarin een enorme neger voorkomt, toch? De grote grondroof? Even uit mijn hoofd, hoor, ik zit bij volleybaltraining te kijken

Klopt!

En er is een deel waarin Paul schrijft dat hij de naam van de Slave Chains een ongevoelige naam vindt voor een gebergte.

Deel 47, een erfenis voor Arendsoog

Verder zie ik een citaat op internet, maar welk deel dat is weet ik zo niet:
"Daar binnen,” zei Arendsoog en knikte in de richting van de hut achter hem. Hij stond op om Grisley er ... “Nou, die neger wil niks zeggen, maar die andere twee zijn heel bereidwillig.”

Dit citaat zegt mij zo niets

In een andere discussie staan ook nog twee vermeldingen, een zoon van een blanke en en afro-amerikaanse...

Deel 28, Arendsoog en de Mississippiduivels

..., en een donkere vrouw die kennis heeft van kruiden.

Citaat zegt me zo niets.

Wim

[aj]

Ah! Valt weer mee  .

(Nadat ik een boek heb gelezen, vergeet ik vrij snel waar het ook al weer over ging. Voordeel is dat je ze dus blijft herlezen ).

Dat citaat komt uit het eerste verhaal dat ik geschreven heb! Dat is dus geen boek van Paul of Jan! Waar heb je dat gevonden? Of wist je dat?
(Hmm, zou ik bewust een donkere man een grote rol hebben gegeven? ).

Groeten

Anne

[aj]

Klopt!

Deel 47, een erfenis voor Arendsoog

Dit citaat zegt mij zo niets

Deel 28, Arendsoog en de Mississippiduivels

Citaat zegt me zo niets.

Wim

Ik bedoel toch eigenlijk dat in alles wat hier genoemd wordt, behalve in mijn eigen verhaal , donkere mensen een marginale rol spelen.

Groeten

Anne