Print

[Arendsoog]

Uiteraard, het valt nogal op

[Miss Arendsoog]

Ok, was ook de bedoeling, maar wat voor mij bloody obvious is, hoeft voor anderen niet zo te zijn. Het past (bij mij dan) ook niet in een keer op het beeldscherm, dus is het misschien wat minder duidelijk.

Ik heb er nog een, in het Nederlands. Deze is wat vrolijker. Ik tik het straks wel over en zet het er ook op. Die bundel gaat zo wel lukken!  

Groetjes,
Miss Arendsoog.

[Miss Arendsoog]

Wanneer ’s ochtends de zon opgaat
   Is op het erf alleen de haan
   Die iedereen die het (niet) horen wil
   Zegt dat hij op moet staan

Iedereen wrijft zijn ogen uit
   Langzaam komt de ranch tot leven.
   De staljongen is het eerste op,
   Om de paarden voer te geven.

Traag komen uit het cowboyhuis
   De cowboys een voor een naar buiten
   Ze verdringen zich rond de waterpomp,
   Maar wie gluurt daar door de ruiten?

’T is Ann, het zusje van de baas
   Die hen stiekempjes bespied,
   Maar ze moet snel naar beneden,
   Voordat iemand haar daar ziet.

Er klinkt gerommel in de keuken,
   Mrs. Stanhope is vol vlijt,
   Ann moet haar nog even helpen
   Met de spullen voor ’t ontbijt.

Van boven komt een hoop lawaai,
   Arendsoog komt naar benee
   Hij plaagt zijn zuster, kust zijn moeder
   En ploft dan neer, heel tevree

Eerst dan vraagt hij naar Witte Veder
   Maar gezien hebben zij hem niet
   Niemand weet dat toen zij sliepen
   Hij stilletjes het huis verliet.

Daar komt hij al terug van zijn ritje
   Hongerig, maar zeer voldaan,
   En na een goed ontbijt
   Kan ook hij er weer tegenaan.

Er worden plannen gemaakt en taken verdeeld;
   Het huishouden, de ranch en het vee.
   Ze besluiten straks eerst wat te gaan rijden,
   En voor een keer mag Ann mee.

Rustig zitten zij nu te eten,
   Af en toe klinkt een vrolijke lach.
   Dan staan zij alle vier weer op:
   Het wordt een drukke dag!


Nou, ik hoop dat iedereen het rijmpje leuk vindt,
Groeten, Piet en Sint.

[jack nowee]

Je kan er wat van, hoor!  
WILLEM VAN NASSOU is  er niets bij.

Jack  

[Jet]

Erg leuk allemaal. Ik kan nog niet zo goed Engels, miss Arendsoog.
Zou je het kunnen vertalen in het Nederlands?

Grtz, Jet

[Little Eagle]

Hallo iedereen,
het heeft lang geduurd maar ik heb me eindelijk eens de moeite getroost om een gedichtje te maken. Zal zeker geen hoogvlieger zijn, maar misschien wel aardig genoeg. Hier volgt het :

Oh jongens, wat een ramp
Lightfeet is ontvoerd
Bob weet niet meer waar ze brand, die lamp
Hij is te zeer ontroerd

Met de hulp van zijn Indiaanse vriend
Vermant hij zich weer heel snel
Waar  heeft hij dit toch verdiend?
Zijn gedachten gaan tekeer, zo fel

Maar ook een jongen is vermist
Arendsoog gaat er achter aan
't Is te hopen dat hij zich niet vergist
Met de hulp van Witte Veder, de Indiaan

Na vele bange avonturen
Rijdt Arendsoog weer op Lightfeet
Nu beleven die bandieten bange uren
Voor vele jaren in hun cel, of niet?

Tot zover mijn probeersel. Op school deed ik dat niet graag. Ik schreef wel erg graag, maar dan liefst korte verhalen.

Little Eagle(Kris)

[Jet]

Wel gaaf
Ik zie trouwens dat mijn gedichten eraf zijn.
Ik voeg ze wel weer toe.

Groetjes, Jet

[Jet]

Hier zijn er nog 2.

Groetjes, Jet

[cowgirl alice]

ik liep even achter en zie tot mijn verbazing prachtige gedichten langskomen. Gaan we die bundelen en ze bij een volgende fandag verkopen?......

[Jet]

Ze zijn al heel oud hoor. Ik heb ze al gemaakt na het 1e bericht.

Groetjes, Jet

[Miss Arendsoog]

Om nog een oud topic wat nieuw leven in te blazen, heb ik weer wat kreupelrijm bedacht. Beetje melancholisch, maar dat is het leven van de cowboy / cowgirl natuurlijk ook. Niet direct over Arendsoog, maar het zit in hetzelfde hoekje. Het zou natuurlijk leuk zijn als jullie je creativiteit ook weer eens de vrije loop laten


The Cowgirl

Rodeo, riding and ranching,
Are the romance of the cowgirl’s life
But all this so-called freedom
Hides an inward strife

She takes in her stride
The good times and the bad
She’s enjoyed some happy times
And she’s learned to take the sad

Sometimes she thinks of children
Of comfort and a home
But the prairie always beckons
It lures her back to roam

One course excludes the other
It is either yes or no
There is no middle way
There’s only one path she can go

She can make her own decisions
But imprisoned by her liberty
Does she choose the chains of love
Or the loneliness of being free

To a lifelong, cherished dream
It’s hard to say goodbye
But time moves on relentlessly
And passes quicker than may seem

Choices must be made
Though you can’t be sure to win
So where should a cowgirl ride to
When twilight sets in?

[Jurgen Rinkel]

En weer een poging dit topic wat leven in te blazen. Gebaseerd op het gedicht 'Spleen' van Godfried Bomans:

Ik zit hier voor het vensterglas
en verveel mij nu al uren
Ik wou dat ik Arendsoog en Witte Veder was
dan beleefde ik samen avonturen

Jurgen

[aj]

Hahaha

Erg leuk!

groeten

Anne

[Miss Arendsoog]

Heel leuk! Ik kan me herinneren dat ik de oorspronkelijke versie op facebook had gezet en jij de eerste / enige was die hem 'likete', Jurgen .

Ik was begonnen aan een Arendsoog limerick, maar dat is dramatisch mislukt...

[Jurgen Rinkel]

Het is al weer een tijdje geleden dat hier wat gepost is, dus doe ik maar weer eens een poging. Nu eens geen bewerking van een overbekend gedicht, maar een eigen creatie.

Jeugdsentiment

Soms blijf ik in mijn kamer
uren voor de boekenkast staan
vanaf een plank kijken dan
tientallen Arendsogen mij aan

Ik neem er een in handen
en blader er doorheen
dan zet ik het weer terug
en pak er dan nog een

Daar blijf ik dan in lezen
en denk me dan weer net
dat ventje van een jaar of tien
lezend in zijn bed

De adem ingehouden
lag ik in nachtelijke uren
te lezen over die cowboy
en zijn weergaloze avonturen

Over de Bende van de Blauwe Bergen
en schoten om middernacht
en andere avonturen die het duo
telkens weer tot een goed einde bracht

Zelfs nu jaren later in mijn kast
ook Kafka en Willem Elsschot pronken
blijven al die Arendsogen
haast onweerstaanbaar naar mij lonken