Ik ben afgelopen weken in Amerika geweest. Met mijn gezin een tour gedaan, langs de toeristische hoogtepunten; o.a: New York, LA, Grand Canyon, Las Vegas, San Fransisco, Yosemite.
We hebben onder andere door Arizona gereden. We hebben er twee nachten geslapen. In Grand Canyon Village en Page. Dat is beide in het noorden vlakbij de grens met Utah.
We zijn via het zuidwesten (vanaf Palm Springs) langs Phoenix, geluncht in Scottsdale, naar het noorden gereden.
Ten zuiden van Phoenix is het een woestijn. Geen kale zandvlakte, maar een enorme vlakte begroeid met struikjes, van grijs tot groen op een witte ondergrond. In de verte bergen, die maar niet dichterbij lijken te komen. De bergen zijn oud, dus met ronde toppen. Ze zijn kaal, lichtbruin van kleur. Ook heb je een soort tafelbergen. De meeste bergwanden zijn erg steil.
Hoe noordelijker van Phoenix hoe hoger de begroeiing(van heel lage struikjes naar hoge struikjes/lage bomen), hoe groener en bergachtiger het wordt. De ondergrond is rood en stoffig.
Opeens reden we tussen de naaldbossen en gele weiden (weinig groen gras gezien) en dat was noord Arizona. En dat duurt tot je aan de rand van de Grand canyon staat. Al mag je daar niet met de auto bij komen.
Cactussen hebben we ook gezien, maar niet in grote hoeveelheden.
De Grand Canyon is echt een belevenis. Maar daarachter, ten noorden van, gaat het canyonlandschap door, Utah in. Al zijn de canyons minder diep en spectaculair. Ten oosten van de Grand canyon is het woestijnachtiger. Ten westen ook, richting Nevada, Las Vegas.
Al met al een afwisselend landschap.
Het was er erg warm, rond de 38 graden. Maar het is een droge warmte, niet zo vochtig als hier. Ik vond het goed te doen. Je zweet wel, maar niet zo erg.
Het was ook het monsoonseizoen. 's Ochtends was het licht bewolkt, maar tegen de middag zag je de bui aankomen. Heel donkere bewolking en dan kon het opeens heel plaatselijk erg hard regenen en onweren. Was dus normaal voor de tijd van het jaar.
Ook opvallend was dat de huizen de kleur hebben van de omgeving: okergeel, bruintinten, bruinroze. Geen enkel huis was lichtblauw, of groen of rood. De stijl zal wel Spaans/Mexicaans zijn, platdak met kantelen. Verreweg de meeste huizen hebben maar een verdieping. En alleen Phoenix heeft wolkenkrabbers. De rest van de dorpen/steden heeft voornamelijk laagbouw.
De meeste mededelingen op borden ed waren tweetalig; Engels en Spaans.
Komt het overeen met wat er in de boeken staat? Ik denk het niet, want er zal sinds 1860/70 toch aardig wat veranderd zijn. En Paul dacht aan Spanje als hij het landschap beschreef. Hij kwam wel aardig in de buurt. Maar als ik aan de beschrijvingen in de boeken terugdenk, vind ik zijn beschrijvingen meer bij Utah passen; veel groener en bergachtiger.
Ik heb nauwelijks koeien zien lopen (wel in Utah en Californie, voornamelijk zwarte koeien, ook kleiner dan de Hollandse koe).
In zuid Arizona hebben ze een stelsels van kanalen, naar ik aanneem voor de irrigatie. Dat zal 150 jaar geleden nog niet zo zijn geweest.
In een van de boeken laat Paul Arendsoog bedenken dat Arizona binnenkort de groenste staat van Amerika zal zijn. Ik weet natuurlijk niet welk deel van het jaar Paul in gedachten had, maar het zou in ieder geval niet in juli kunnen zijn. Utah en Californie waren veel groener ( ik denk dat er veel meer staten altijd groener dan Arizona zullen zijn. Vermoedelijk weer dichterlijke vrijheid van Paul
).
Maar wat het meest opvalt, is de eindeloosheid van het landschap. Het gaat maar door. De afstanden zijn erg groot en dat is iets wat wij, met onze Nederlandse blik, niet gewend zijn. We hebben echt uren in de auto gezeten. Laat staan dat je dat per paard moest doen!
Het is jammer dat Jan en Paul nooit naar Amerika geweest zijn. Waarschijnlijk zouden ze erg geïnspireerd zijn geraakt door de geweldige omgeving.
Groeten,
Anne
ps ik wil graag foto's bijvoegen, maar ze zijn te groot, dus ik moet ze eerst verkleinen enzovoort. Het zal even duren.....