Ik meen ooit ook eens zoiets gelezen te hebben. Hoe het juist zat weet ik nu ook niet direct maar Arendsoog had last omdat die sporen rammelden. En dat zal je wel horen zeker midden in de nacht bvb wanneer alles muisstil is. Hij zou al beter mocassins vragen aan Witte Veder! :grin:
Arendsoog mag eigenlijk zijn sporen gerust van mij blijven dragen, want hij hoeft zijn paard nooit met zijn hielen aan te drijven. Hij doet dat voornamelijk door iets in te fluisteren. Zodoende kan hij Lightfeet nooit pijn doen.
En dan kom ik nu tot de ontdekking dat er eigenlijk nog een Duivelskunstenaar voorkomt in de Arendsoogboeken. Namelijk Lightfeet; in deel 60 Arendsoog en de grote grondroof staat op pag 123/124 het volgende.
Volkomen onbewust van het gevaar dat dreigde, reed Arendsoog dan ook de schurken tegemoet . . .
Het was aan Lightfeet te danken dat onze vriend dit verhaal nog kon navertellen. Zonder daartoe het commando te hebben gekregen en ook zonder dat de gesteldheid van het terrein daartoe aanleiding gaf, boog Lightfeet plotseling sterk naar rechts af . . .
Arendsoog was heel even verbaasd, maar liet zich er niet door verleiden Lightfeets afwijking van de koers te corrigeren. Hij kende zijn paard door en door en wist dat er een reden moest zijn voor zijn gedrag.
Even later merkte Arendsoog waarom Lightfeet dit had gedaan en besefte dat het instinct van zijn paard zo zijn leven had gered.
Lijkt eenvoudig, maar ik zie geen enkel paard zoiets doen. Dat kan natuurlijk alleen maar Lightfeet. Hij kan nog veel meer, maar de lijst zou wat lang kunnen worden. Misschien zelfs langer dan die van Arendsoog?! :grin: