Welkom, Gast. Alsjeblieft inloggen of registreren.
Toon bijdragen
Deze sectie stelt je in staat om alle bijdragen van dit lid te bekijken. Je kunt alleen de bijdragen zien waar je op dit moment toegang toe hebt.
Pagina's: [1]
1
Bug Report / uitloggen
« Gepost op: 26 april 2012, 01:09:05 »
Beste ...,
Sinds enkele dagen gebeurt er niets als ik probeer uit te loggen. Ja, even een knippering, maar ik blijf ingelogd.
Pas als ik van het forum af ga en er opnieuw inkom, ben ik uitgelogd.
Komt dit bij anderen ook voor, ligt het aan mijn computer, of doe ik iets verkeerd?
Vriendelijke groet,
Jôôp Schepers.
Sinds enkele dagen gebeurt er niets als ik probeer uit te loggen. Ja, even een knippering, maar ik blijf ingelogd.
Pas als ik van het forum af ga en er opnieuw inkom, ben ik uitgelogd.
Komt dit bij anderen ook voor, ligt het aan mijn computer, of doe ik iets verkeerd?
Vriendelijke groet,
Jôôp Schepers.
2
Vraag het aan de leden... / testamenten en erfenissen
« Gepost op: 24 april 2012, 14:52:59 »
Topic “Testamenten & erfenissen”.
Hallo Arendsoog fans,
In de topic “testamenten en erfenissen” wil ik allereerst een lijst aanleggen van in welke boeken en welke hoofdstukken van Arendsoog het over testamenten/erfenissen gaat.
Als ik dat gedaan heb, ga ik kijken of er patronen in zitten (niet die uit Arendsoogs revolvers).
Vervolgens wil ik kijken of eventuele aanwezigheid of afwezigheid van patronen samenhangt met aan- of afwezigheid van patronen van andere topics. Daarna, in samenhang met vergelijkbare onderzoekjes, of e.e.a. weer met andere regelmatigheden of onregelmatigheden samenhangt. Daar kunnen soms verrassende constateringen uit voortvloeien.
Zoals ook bij andere topics, vind ik het lezen van de verzamelde informatie op zich ook altijd leuk. Het is daarbij net of je een deelwereldje van het grote geheel in kijkt dat op zich een boeiend beeld geeft van zichzelf. Tegelijkertijd zie ik dan voor m’n geestesoog de rest der avonturen zich er uit geheugenflarden vaag omheen draperen. Altijd een fascinerende bezigheid.
Maar helaas, zover ben ik nog niet.
Ik heb slechts de gegevens uit delen 12, 14, 22, 43, 45 (avontuur 1 en 2) en 47.
Er rest dus nog een hele klus.
Wie het leuk vindt om daar meer vaart in te brengen kan op deze topic daaraan bijdragen, door vermelding van waar er nog meer testamentaire problemen zijn.
(I.v.m. de hypothese dat de Arendsoogserie de evolutionaire theorie “de ontogenese is een herhaling van de phylogenese” bevestigt, moet de ontwikkeling van testamenten etc. in deel 1 t/m halverwege deel 20 worden vergelijken met die vanaf halverwege deel 20 t/m deel 63!)
Inleidinkje bij uiteindelijke topic “Testamenten en erfenisssen”.
Niet alleen in ‘Kogels als losgeld’, maar overal elders in Arendsoogs wereld sterft het van de kogels. Derhalve ook van de sterfgevallen. Verklaart dit de vele testamentaire kwesties?
In ‘De geest van de eenzame wolf’ en ‘De strijd om de Sam Peony Bridge’ gaat het om testamenten onder opschortende voorwaarden.
In ‘Het raadsel van de rode rivier’ en ‘Kogels als losgeld’ gaat het om testamenten onder ontbindende voorwaarden.
In ‘De strijd om de Woodson~ranch’ gaat het om vervalsing van akten teneinde een erfenis onrechtmatig te verkrijgen. Je kunt ook zeggen dat het om een fraude zaak gaat.
In ‘Het testament van Tobi Thomson’ gaat het om verduistering van een testament om een erfenis onrechtmatig te verkrijgen.
In ‘Een erfenis voor Arendsoog’ gaat het om …
En verder
(Opmerking. I.v.m. de hypothese dat de Arendsoogserie de evolutionaire theorie “de ontogenese is een herhaling van de phylogenese” bevestigt, moet de ontwikkeling van testamenten etc. in deel 1 t/m halverwege deel 20 worden vergelijken met die vanaf halverwege deel 20 t/m deel 63!)
Enkele voorbeelden.
1. Deel 12, De geest van de eenzame wolf. Testament onder opschortende (of liever ontbindende?) voorwaarde.
Notaris Panier tot Arendsoog: “Stevens liet u de handelspost na, op voorwaarde, dat u de oorzaak zou opsporen van de verliezen, die hij de laatste tijd van zijn leven heeft geleden. Hij had al lang zijn testament gemaakt. Ik wist dus al, dat u zijn erfgenaam zou zijn. Maar kort voor zijn dood schreef hij mij een brief, waarin hij mij verzocht, u deze voorwaarde te stellen. Hij legt u dus niet als plicht op, dit raadsel uit te zoeken. U kunt de erfenis weigeren en weer teruggaan naar uw ranch.” (12,1)
(Wegens ruimtegebrek de rest hier weggelaten.)
2. De strijd om de Sam Peony Bridge. Testament onder opschortende (of liever ontbindende?) voorwaarde.
Advocaat Summer tot de inwoners van Hourglass:
“Ik zal het kort maken. Wat ik juist wilde vertellen komt hierop neer dat Samual Peony, in leven farmer, beter bekend als Ouwe Sam, woonachtig …”
“Doorgaan!” brulde iemand.
“Dat Sam de helft van zijn banksaldo nalaat aan Frank, zijn voorman, de andere helft aan de rest van het personeel, en tenslotte alle onroerende goederen, dat wil zeggen: zijn huis, zijn landerijen, en tenslotte ook nog alles wat zich in dit huis bevindt en wat zich op het land bevindt, zoals het vee … Ik herhaal: Dat Sam dit alles nalaat aan de stad Hourglass!”
Het bleef even stil na zijn woorden. Toen barstte echter een oorverdovend kabaal los.
“Wacht nog even,” brulde Summer zo hard hij kon. “Er is een “maar” aan deze erfenis verbonden. Sam heeft namelijk bepaald, dat de stad pas over één jaar over de erfenis mag beschikken, indien tenminste binnen dat jaar aan een zekere voorwaarde is voldaan …” Hij zweeg met opzet.
Niemand wilde voor zijn buurman weten dat hij brandde van nieuwsgierigheid en daarom bleef het even stil. Toen klonk een bijna smekende stem : “Welke voorwaarde ..?”
(Wegens ruimtegebrek de rest hier weggelaten.)
3. Kogels als losgeld. Onenigheid over uitleg en tenuitvoerlegging van een testament onder ontbindende voorwaarde.
James Warmington tot Arendsoog: “Ik had naar Tom moeten luisteren …” kwam er heel zacht over zijn lippen. “Tom heeft me zo vaak om zijn erfdeel gevraagd …”
Arendsoog: “Zijn erfdeel?”
James: “Vader liet mij bij zijn dood alles na, op één voorwaarde … . ik moest ervoor zorgen, dat Tom zijn studie kon afmaken en zich daarna ergens kon vestigen. Tot hij er de brui aan gaf en bij ons introk, heb ik altijd alles voor hem betaald … De laatste maanden probeerde hij mij ervan te ovetuigen, dat hij recht had op een deel van de erfenis. Ik vertelde hem keer op keer, dat het nooit vaders bedoeling kon zijn geweest het rondgebied te versnipperen. Ik was bereid hem een ranch te geven, een stuk grond en vee … Als hij zich maar had willen vestigen. Maar het enige waar hij aan dacht waren pleziertjes …”
(Stukje weggelaten.)
Arendsoog staarde in gedachten door de keukendeur naar buiten. Hij vroeg zich af of de dood van Jef Hunting van invloed was op de bepalingen in het testament. …
Arendsoog: “Als Jef de laatste Hunting is … Dan komt ook de laatste bepaling in het testament te vervallen.”
De herbergier knikte. “Dat bedoelde ik toen ik zei dat ik misschien iets wist waarop de dood van Jef Hunting invloed zou hebben.”
(Stukje weggelaten.)
Tja, zo kón het in elkaar zitten … Er was echter één maar … (45,8)
Deel 45, Arendsoog in duplo, De strijd om de Woodson-ranch. (Tweede van twee Arendsoog verhalen in ‘Arendsoog in duplo’, deel 45, 1ste druk, twee verhalen in een kaft.)
Vervalsing van akten ter onrechtmatige verkrijging van een erfenis. Je kunt ook zeggen dat het om een fraude zaak gaat.
“Daar gaan we dan,” begon Arendsoog. “Begin vorige maand stierf in Greanstown op zevenenzestigjarige leeftijd de bekende paardenfokker Harry Woodson. Hij laat een vrouw achter die eenentwintig jaar jonger is dan hij, en een zoon van achttien,, Arthur Woodson … … .
… En dan, als een donderslag bij heldere hemel, komt een paar dagen na de begrafenis de jonge Marren, notaris van beroep, op bezoek. … Marren vertelt Mrs. Woodson dat haar overleden echtgenoot jaren geleden een testament heeft opgemaakt. In dit testament laat Woodson al zijn bezittingen – en dat zijn er nogal wat – aan zijn ‘eerstgeboren zoon’. Aanvankelijk denken moeder en zoon aan een grap van de oude Woodson, die tot ver in de omgeving bekend was om zijn gevoel voor humoor. Arthur is immers de enige en dus ‘eerstgeboren’ zoon van Woodson. Dan komt de jonge Warren op de proppen met een paar vergeelde documenten …
… .
“Alles kloppen zeer veel erg,” zei de Indiaan.
“Inderdaad! Naar mijn zin klopt het allemaal te mooi …” … En terwijl hij zijn sigaret uitdrukte op een gebarsten schoteltje, mompelde hij “Ik vraag me af hoe Marren zo zeker is van het feit dat Michael Woodson nog in leven is …”
Hoe steekt dit in elkaar? Klopt hier iets niet? Hoe steken het testament en de andere akten in dit avontuur? Stinkt dit zaakje? Gaandeweg vallen de stukjes van deze puzzle op hun plaats.
De andere stukjes van de puzzle zijn: bla, bla, bla.
En zo is er meer.
Groet,
Dag en doeii!! Jôôp Schepers.
Hallo Arendsoog fans,
In de topic “testamenten en erfenissen” wil ik allereerst een lijst aanleggen van in welke boeken en welke hoofdstukken van Arendsoog het over testamenten/erfenissen gaat.
Als ik dat gedaan heb, ga ik kijken of er patronen in zitten (niet die uit Arendsoogs revolvers).
Vervolgens wil ik kijken of eventuele aanwezigheid of afwezigheid van patronen samenhangt met aan- of afwezigheid van patronen van andere topics. Daarna, in samenhang met vergelijkbare onderzoekjes, of e.e.a. weer met andere regelmatigheden of onregelmatigheden samenhangt. Daar kunnen soms verrassende constateringen uit voortvloeien.
Zoals ook bij andere topics, vind ik het lezen van de verzamelde informatie op zich ook altijd leuk. Het is daarbij net of je een deelwereldje van het grote geheel in kijkt dat op zich een boeiend beeld geeft van zichzelf. Tegelijkertijd zie ik dan voor m’n geestesoog de rest der avonturen zich er uit geheugenflarden vaag omheen draperen. Altijd een fascinerende bezigheid.
Maar helaas, zover ben ik nog niet.
Ik heb slechts de gegevens uit delen 12, 14, 22, 43, 45 (avontuur 1 en 2) en 47.
Er rest dus nog een hele klus.
Wie het leuk vindt om daar meer vaart in te brengen kan op deze topic daaraan bijdragen, door vermelding van waar er nog meer testamentaire problemen zijn.
(I.v.m. de hypothese dat de Arendsoogserie de evolutionaire theorie “de ontogenese is een herhaling van de phylogenese” bevestigt, moet de ontwikkeling van testamenten etc. in deel 1 t/m halverwege deel 20 worden vergelijken met die vanaf halverwege deel 20 t/m deel 63!)
Inleidinkje bij uiteindelijke topic “Testamenten en erfenisssen”.
Niet alleen in ‘Kogels als losgeld’, maar overal elders in Arendsoogs wereld sterft het van de kogels. Derhalve ook van de sterfgevallen. Verklaart dit de vele testamentaire kwesties?
In ‘De geest van de eenzame wolf’ en ‘De strijd om de Sam Peony Bridge’ gaat het om testamenten onder opschortende voorwaarden.
In ‘Het raadsel van de rode rivier’ en ‘Kogels als losgeld’ gaat het om testamenten onder ontbindende voorwaarden.
In ‘De strijd om de Woodson~ranch’ gaat het om vervalsing van akten teneinde een erfenis onrechtmatig te verkrijgen. Je kunt ook zeggen dat het om een fraude zaak gaat.
In ‘Het testament van Tobi Thomson’ gaat het om verduistering van een testament om een erfenis onrechtmatig te verkrijgen.
In ‘Een erfenis voor Arendsoog’ gaat het om …
En verder
(Opmerking. I.v.m. de hypothese dat de Arendsoogserie de evolutionaire theorie “de ontogenese is een herhaling van de phylogenese” bevestigt, moet de ontwikkeling van testamenten etc. in deel 1 t/m halverwege deel 20 worden vergelijken met die vanaf halverwege deel 20 t/m deel 63!)
Enkele voorbeelden.
1. Deel 12, De geest van de eenzame wolf. Testament onder opschortende (of liever ontbindende?) voorwaarde.
Notaris Panier tot Arendsoog: “Stevens liet u de handelspost na, op voorwaarde, dat u de oorzaak zou opsporen van de verliezen, die hij de laatste tijd van zijn leven heeft geleden. Hij had al lang zijn testament gemaakt. Ik wist dus al, dat u zijn erfgenaam zou zijn. Maar kort voor zijn dood schreef hij mij een brief, waarin hij mij verzocht, u deze voorwaarde te stellen. Hij legt u dus niet als plicht op, dit raadsel uit te zoeken. U kunt de erfenis weigeren en weer teruggaan naar uw ranch.” (12,1)
(Wegens ruimtegebrek de rest hier weggelaten.)
2. De strijd om de Sam Peony Bridge. Testament onder opschortende (of liever ontbindende?) voorwaarde.
Advocaat Summer tot de inwoners van Hourglass:
“Ik zal het kort maken. Wat ik juist wilde vertellen komt hierop neer dat Samual Peony, in leven farmer, beter bekend als Ouwe Sam, woonachtig …”
“Doorgaan!” brulde iemand.
“Dat Sam de helft van zijn banksaldo nalaat aan Frank, zijn voorman, de andere helft aan de rest van het personeel, en tenslotte alle onroerende goederen, dat wil zeggen: zijn huis, zijn landerijen, en tenslotte ook nog alles wat zich in dit huis bevindt en wat zich op het land bevindt, zoals het vee … Ik herhaal: Dat Sam dit alles nalaat aan de stad Hourglass!”
Het bleef even stil na zijn woorden. Toen barstte echter een oorverdovend kabaal los.
“Wacht nog even,” brulde Summer zo hard hij kon. “Er is een “maar” aan deze erfenis verbonden. Sam heeft namelijk bepaald, dat de stad pas over één jaar over de erfenis mag beschikken, indien tenminste binnen dat jaar aan een zekere voorwaarde is voldaan …” Hij zweeg met opzet.
Niemand wilde voor zijn buurman weten dat hij brandde van nieuwsgierigheid en daarom bleef het even stil. Toen klonk een bijna smekende stem : “Welke voorwaarde ..?”
(Wegens ruimtegebrek de rest hier weggelaten.)
3. Kogels als losgeld. Onenigheid over uitleg en tenuitvoerlegging van een testament onder ontbindende voorwaarde.
James Warmington tot Arendsoog: “Ik had naar Tom moeten luisteren …” kwam er heel zacht over zijn lippen. “Tom heeft me zo vaak om zijn erfdeel gevraagd …”
Arendsoog: “Zijn erfdeel?”
James: “Vader liet mij bij zijn dood alles na, op één voorwaarde … . ik moest ervoor zorgen, dat Tom zijn studie kon afmaken en zich daarna ergens kon vestigen. Tot hij er de brui aan gaf en bij ons introk, heb ik altijd alles voor hem betaald … De laatste maanden probeerde hij mij ervan te ovetuigen, dat hij recht had op een deel van de erfenis. Ik vertelde hem keer op keer, dat het nooit vaders bedoeling kon zijn geweest het rondgebied te versnipperen. Ik was bereid hem een ranch te geven, een stuk grond en vee … Als hij zich maar had willen vestigen. Maar het enige waar hij aan dacht waren pleziertjes …”
(Stukje weggelaten.)
Arendsoog staarde in gedachten door de keukendeur naar buiten. Hij vroeg zich af of de dood van Jef Hunting van invloed was op de bepalingen in het testament. …
Arendsoog: “Als Jef de laatste Hunting is … Dan komt ook de laatste bepaling in het testament te vervallen.”
De herbergier knikte. “Dat bedoelde ik toen ik zei dat ik misschien iets wist waarop de dood van Jef Hunting invloed zou hebben.”
(Stukje weggelaten.)
Tja, zo kón het in elkaar zitten … Er was echter één maar … (45,8)
Deel 45, Arendsoog in duplo, De strijd om de Woodson-ranch. (Tweede van twee Arendsoog verhalen in ‘Arendsoog in duplo’, deel 45, 1ste druk, twee verhalen in een kaft.)
Vervalsing van akten ter onrechtmatige verkrijging van een erfenis. Je kunt ook zeggen dat het om een fraude zaak gaat.
“Daar gaan we dan,” begon Arendsoog. “Begin vorige maand stierf in Greanstown op zevenenzestigjarige leeftijd de bekende paardenfokker Harry Woodson. Hij laat een vrouw achter die eenentwintig jaar jonger is dan hij, en een zoon van achttien,, Arthur Woodson … … .
… En dan, als een donderslag bij heldere hemel, komt een paar dagen na de begrafenis de jonge Marren, notaris van beroep, op bezoek. … Marren vertelt Mrs. Woodson dat haar overleden echtgenoot jaren geleden een testament heeft opgemaakt. In dit testament laat Woodson al zijn bezittingen – en dat zijn er nogal wat – aan zijn ‘eerstgeboren zoon’. Aanvankelijk denken moeder en zoon aan een grap van de oude Woodson, die tot ver in de omgeving bekend was om zijn gevoel voor humoor. Arthur is immers de enige en dus ‘eerstgeboren’ zoon van Woodson. Dan komt de jonge Warren op de proppen met een paar vergeelde documenten …
… .
“Alles kloppen zeer veel erg,” zei de Indiaan.
“Inderdaad! Naar mijn zin klopt het allemaal te mooi …” … En terwijl hij zijn sigaret uitdrukte op een gebarsten schoteltje, mompelde hij “Ik vraag me af hoe Marren zo zeker is van het feit dat Michael Woodson nog in leven is …”
Hoe steekt dit in elkaar? Klopt hier iets niet? Hoe steken het testament en de andere akten in dit avontuur? Stinkt dit zaakje? Gaandeweg vallen de stukjes van deze puzzle op hun plaats.
De andere stukjes van de puzzle zijn: bla, bla, bla.
En zo is er meer.
Groet,
Dag en doeii!! Jôôp Schepers.
3
Vraag het aan de leden... / het kraasen van de uil
« Gepost op: 24 april 2012, 09:42:40 »
Topic “Het krassen van de nachtuil”.
Hallo Arendsoog fans.
In deze topic probeer ik een overzicht te krijgen van alle gevallen waarin ‘het krassen van de nachtuil’ voorkomt als communicatiemiddel tussen Arendsoog en Witte Veder.
Hiervoor moet ik per geval weten in welk hoofdstuk van welk boek het staat. Bijvoorbeeld in (1, 9/10/14 [= in Arendsoog deel 1 hoofdstuk 9, 10 en 14]).
Als ik al die gevallen bij elkaar heb, ga ik kijken of er patronen in zitten. Ook of patronen samenhangen met patronen in andere topics.
Op het ogenblik heb ik kras gegevens uit:
Deel 1, 29, 50, 54, 55, 61. Dat is een beginnetje. Ik vind het ook leuk om die stukjes achter elkaar als een samenhangend geheel te lezen, met in m’n achterhoofd hoe er telkens een avontuur niet alleen omheen hangt maar ook vanaf hangt.
Verder heb ik van die delen enkele aanverwante onderwerpen als parallele systemen: familiefluitje, belkoord, touwtje gespannen dwars op de looprichting (smokkelaars van de Rio Malo) etc.
Evenals bij de stukjes van WittevVeder als kruidendokter is de aaneenschakeling van alle gekras en geroep van de uil op zich al sfeervol om te lezen. Als je het leest doemt de rest van de avonturen er als het ware bij op.
Wat ik dus nog nodig heb is niet niks:
Waar de krassende uil voorkomt in alle overige delen en in welke hoofdstukken hij staat. Van daaruit kan ik dan de boel onderzoeken op patroonvorming en samenhangen met andere topics.
Wie er zin in heeft voele zich vrij om in deze topic nieuwe gegevens en inzichten aan te reiken.
(I.v.m. de hypothese dat de Arendsoogserie de evolutionaire theorie “de ontogenese is een herhaling van de phylogenese” bevestigt, moet de ontwikkeling van het krassen van de uil in deel 1 t/m halverwege deel 20 worden vergeleken met die vanaf halverwege deel 20 t/m deel 63! + kijken wat de toevoeging/vernieuwing ervan is op het einde.)
Inleidend praatje bij het uiteindelijke onderzoekje (moet nog worden geschreven).
Het krassen van de uil [in samenhang met andere communicatie, geheimhouding, bedrijfsvoering.]
De roep van de uil, parallele systemen. Het familiefluitje der Fitzmaurices (55,11 – zie onder), het belkoord (55,16 – zie onder)
Bla, bla, bla, nog in te vullen.
Voorbeelden non-verbale interne communicatie uit “Arendsoog” (met ‘interne’ bedoel ik de communicatie in het kamp van Arendsoog, tussen Arendsoog en Witte Veder):
1. Het krassen van een nachtuil de roep van de uil
Deel 1. Arendsoog. (1,9/10/14)
Arendsoog tegen Witte Veder: “Zie je O’Conner of een van de anderen uitrijden, …, dan waarschuw je mij door driemaal het krassen van een nachtuil na te bootsen.”(1,9)
Plotseling weerklonk driemaal het gekras van de nachtuil. “Hoor”, zei Arendsoog, “dat is hij.” (1,10)
Arendsoog tegen Witte Veder: “Is het nog donker, dan zal ik hier het gekras van de nachtuil laten horen. Antwoord me dan op dezelfde manier.” (1,14)
Hij liet het gekras van de nachtuil horen en na enige tijd kwam het antwoord. (1,14)
Deel 29, Good Luck, Arendsoog, (29,5/9).
Tweemaal, kort na elkaar, klonk de roep van de uil. (29,5)
Driemaal kort na elkaar klonk de angstaanjagende roep van de uil. (29,9)
Hè? Wèlke uil??? Doet dat er niet meer toe ?!?!?!
Deel 50, De verdwijning van Arendsoog, (50,8/9/12), de roep van de uil.
Uit het schemerdonker was een figuur in uniform in de lichtkring van een van de olielampen aan de muren verschenen. Diep in gedachten verzonken slenterde de militair verder …
Witte Veder had hem maar heel even gezien, maar het was lang genoeg geweest! de militair, die hem op slechts enkele meters passeerde, was … Arendsoog …! Er was geen spoortje van twijfel in het hart van de Indiaan. Het was totaal onbelangrijk wat zijn vriend aanhad. Witte Veder zou hem op ieder moment en op elke plaats op de wereld herken hebben.
Zonder aarzelen bracht hij beide handen naar zijn mond en liet tweemaal de roep van de uil klinken … (50,8)
(De rest uit deel 50 wegens ruimte gebrek hier weggelaten.)
Deel 54, Arendsoog … vogelvrij!, (54,11), de roep van de uil.
Arendsoog steeg af en leidde Lightfeet van het pad af, dat naar de ranch voerde. Al zijn zintuigen waren gespannen. Zelfs het geluid van een wegschietende veldmuis ontging hem niet. Hij zette zijn handen aan de mond en even later klonk de roep van de uil door de stille nacht. Hij wachtte op antwoord en liet zijn handen weer zakken.
Er verstreken dertig, veertig seconden …
Arendsoog trok verwonderd de wenkbrauwen op. Zou Witte Veder hem niet gehoord hebben? Voor de tweede keer bracht hij zijn handen naar zijn mond en liet de roep klinken.
Een doodse stilte was zijn antwoord … (54,11)
Deel 55, Arendsoog en het FRAME komplot, (55, 3, 4, 5, 7 en
, de roep van een/de uil (wegens ruimtegebrek hier weggelaten).
De roep van de uil.
Uitbreiding der groep van deelnemers onder geheimhouding? (55,5)
Arendsoog ‘Luister, Eamon,’ zei hij [Arendsoog] dan. ‘je hebt ons enorm geholpen. … Weet je hoe de roep van een uil klinkt?’ (55,5)
‘Nou en of! jullie geven, tussen haakjes, een knappe imitatie daarvan weg. ik dacht even, dat ik echte uilen hoorde!’
arendsoog glimlachte. Eamon was geen domme jongen! ‘Kun je iets precieser zijn over de plaats waar jullie werken?’
‘Oh, dat is makkelijk. Er zijn vijf kopermijnen ten oosten van Ajo. Ze hebben heel simpel een letter van het alfabet gekregen om ze uit elkaar te houden. Wij werken in mijn ‘D’.’
‘Als we je nodig hebben, zoeken we je wel op. Het teken voor jou is drie keer de roep van de uil met tussenpozen van ongeveer twintig seconden. Als je dat hoort, probeer je dan af te zonderen. Wij vinden je wel. Mocht het ’s avonds gebeuren, kom dan naar de achtertuin van mrs. Collins’ huis. Verzin maar een smoes!’
‘Komt in orde!’ zei Eamon ernstig. (55,5)
(De rest uit deel 55 wegens ruimtegebrek hier weggelaten.)
De roep van de uil, parallele systemen. Het familiefluitje der Fitzmaurices.
Eamon ‘Misschien weet ik de oplossing …’ (55,11)
‘Hoe dan?’ Arendsoog keek verrast op.
‘Wij hebben een soort ‘familiefluitje’,’ legde Eamaon fluisterend uit. ‘Het is, geloof ik, het begin van een Iers volksliedje en we zijn de enigen in Manura die het kennen.’
‘Het is te proberen,’ zei Arendsoog. ‘Maar fluit niet te hard!’
Eamon knikte. Hij maakte zijn lippen nat met zijn tong, tuitte zijn mond en floot … Het deuntje was heel kort, zes noten slechts en het was voorbij voor Arendsoog het wist.
Doodstil bleven onze vrienden liggen. Drie … vijf … tien seconden …
Toen kwam er plotseling antwoord! Enigszins gedempt weliswaar, klonk uit één van de gebouwen precies hetzelfde wijsje. (55,11)
De roep van de uil, parallele systemen. Het belkoord van mister Lewis.
Arendsoog vroeg zich af hoe de twee mannen hadden kunnen weten, dat mister Lewis ongewenste bezoekers had. (55,16)
Lewis scheen zijn gedachten te raden. ‘Het valt me toch tegen van de beroemde mister Arendsoog,’ zei hij sarcastisch. ‘Toen u plotseling dit vertrek binnenkwam, ben ik opgestaan vanachter mijn bureau. U had absoluut niet in de gaten, dat ik driemaal aan dit belkoord trok.’ Hij draaide zich een kwartslag om en pakte een rood koord beet, dat van het plafond afhing. Het verdween ergens achter de wand met boeken. ‘Een directe verbinding met het personeel,’ zei hij trots, alsof het belkoord een uitvinding van hemzelf was. ‘Drie keer bellen betekent: onraad!’
‘Ik ben erg onder de indruk,’ zei Arendsoog kalm. (55,16) In werkelijkheid was hij woedend op zichzelf, omdat hij echt niet gezien had dat mister Lewis aan het belkoord had getrokken. (55,16)
Deel 61, Jacht op een schaduw, (61, 16), de roep van de uil.
Arendsoog tegen sheriff Scofield “Wilt u aan Witte Veder vragen om tweemaal de roep van de uil te laten klinken. Dan weten we dat ze achter het gebouw klaar zijn.” (61,16) …
De seconden kropen traag voorbij… Toen klonk eindelijk de roep van de uil! (61,16)
Zo is er meer.
Groet,
Dag en doeii!! Jôôp Schepers.
Hallo Arendsoog fans.
In deze topic probeer ik een overzicht te krijgen van alle gevallen waarin ‘het krassen van de nachtuil’ voorkomt als communicatiemiddel tussen Arendsoog en Witte Veder.
Hiervoor moet ik per geval weten in welk hoofdstuk van welk boek het staat. Bijvoorbeeld in (1, 9/10/14 [= in Arendsoog deel 1 hoofdstuk 9, 10 en 14]).
Als ik al die gevallen bij elkaar heb, ga ik kijken of er patronen in zitten. Ook of patronen samenhangen met patronen in andere topics.
Op het ogenblik heb ik kras gegevens uit:
Deel 1, 29, 50, 54, 55, 61. Dat is een beginnetje. Ik vind het ook leuk om die stukjes achter elkaar als een samenhangend geheel te lezen, met in m’n achterhoofd hoe er telkens een avontuur niet alleen omheen hangt maar ook vanaf hangt.
Verder heb ik van die delen enkele aanverwante onderwerpen als parallele systemen: familiefluitje, belkoord, touwtje gespannen dwars op de looprichting (smokkelaars van de Rio Malo) etc.
Evenals bij de stukjes van WittevVeder als kruidendokter is de aaneenschakeling van alle gekras en geroep van de uil op zich al sfeervol om te lezen. Als je het leest doemt de rest van de avonturen er als het ware bij op.
Wat ik dus nog nodig heb is niet niks:
Waar de krassende uil voorkomt in alle overige delen en in welke hoofdstukken hij staat. Van daaruit kan ik dan de boel onderzoeken op patroonvorming en samenhangen met andere topics.
Wie er zin in heeft voele zich vrij om in deze topic nieuwe gegevens en inzichten aan te reiken.
(I.v.m. de hypothese dat de Arendsoogserie de evolutionaire theorie “de ontogenese is een herhaling van de phylogenese” bevestigt, moet de ontwikkeling van het krassen van de uil in deel 1 t/m halverwege deel 20 worden vergeleken met die vanaf halverwege deel 20 t/m deel 63! + kijken wat de toevoeging/vernieuwing ervan is op het einde.)
Inleidend praatje bij het uiteindelijke onderzoekje (moet nog worden geschreven).
Het krassen van de uil [in samenhang met andere communicatie, geheimhouding, bedrijfsvoering.]
De roep van de uil, parallele systemen. Het familiefluitje der Fitzmaurices (55,11 – zie onder), het belkoord (55,16 – zie onder)
Bla, bla, bla, nog in te vullen.
Voorbeelden non-verbale interne communicatie uit “Arendsoog” (met ‘interne’ bedoel ik de communicatie in het kamp van Arendsoog, tussen Arendsoog en Witte Veder):
1. Het krassen van een nachtuil de roep van de uil
Deel 1. Arendsoog. (1,9/10/14)
Arendsoog tegen Witte Veder: “Zie je O’Conner of een van de anderen uitrijden, …, dan waarschuw je mij door driemaal het krassen van een nachtuil na te bootsen.”(1,9)
Plotseling weerklonk driemaal het gekras van de nachtuil. “Hoor”, zei Arendsoog, “dat is hij.” (1,10)
Arendsoog tegen Witte Veder: “Is het nog donker, dan zal ik hier het gekras van de nachtuil laten horen. Antwoord me dan op dezelfde manier.” (1,14)
Hij liet het gekras van de nachtuil horen en na enige tijd kwam het antwoord. (1,14)
Deel 29, Good Luck, Arendsoog, (29,5/9).
Tweemaal, kort na elkaar, klonk de roep van de uil. (29,5)
Driemaal kort na elkaar klonk de angstaanjagende roep van de uil. (29,9)
Hè? Wèlke uil??? Doet dat er niet meer toe ?!?!?!
Deel 50, De verdwijning van Arendsoog, (50,8/9/12), de roep van de uil.
Uit het schemerdonker was een figuur in uniform in de lichtkring van een van de olielampen aan de muren verschenen. Diep in gedachten verzonken slenterde de militair verder …
Witte Veder had hem maar heel even gezien, maar het was lang genoeg geweest! de militair, die hem op slechts enkele meters passeerde, was … Arendsoog …! Er was geen spoortje van twijfel in het hart van de Indiaan. Het was totaal onbelangrijk wat zijn vriend aanhad. Witte Veder zou hem op ieder moment en op elke plaats op de wereld herken hebben.
Zonder aarzelen bracht hij beide handen naar zijn mond en liet tweemaal de roep van de uil klinken … (50,8)
(De rest uit deel 50 wegens ruimte gebrek hier weggelaten.)
Deel 54, Arendsoog … vogelvrij!, (54,11), de roep van de uil.
Arendsoog steeg af en leidde Lightfeet van het pad af, dat naar de ranch voerde. Al zijn zintuigen waren gespannen. Zelfs het geluid van een wegschietende veldmuis ontging hem niet. Hij zette zijn handen aan de mond en even later klonk de roep van de uil door de stille nacht. Hij wachtte op antwoord en liet zijn handen weer zakken.
Er verstreken dertig, veertig seconden …
Arendsoog trok verwonderd de wenkbrauwen op. Zou Witte Veder hem niet gehoord hebben? Voor de tweede keer bracht hij zijn handen naar zijn mond en liet de roep klinken.
Een doodse stilte was zijn antwoord … (54,11)
Deel 55, Arendsoog en het FRAME komplot, (55, 3, 4, 5, 7 en
, de roep van een/de uil (wegens ruimtegebrek hier weggelaten).De roep van de uil.
Uitbreiding der groep van deelnemers onder geheimhouding? (55,5)
Arendsoog ‘Luister, Eamon,’ zei hij [Arendsoog] dan. ‘je hebt ons enorm geholpen. … Weet je hoe de roep van een uil klinkt?’ (55,5)
‘Nou en of! jullie geven, tussen haakjes, een knappe imitatie daarvan weg. ik dacht even, dat ik echte uilen hoorde!’
arendsoog glimlachte. Eamon was geen domme jongen! ‘Kun je iets precieser zijn over de plaats waar jullie werken?’
‘Oh, dat is makkelijk. Er zijn vijf kopermijnen ten oosten van Ajo. Ze hebben heel simpel een letter van het alfabet gekregen om ze uit elkaar te houden. Wij werken in mijn ‘D’.’
‘Als we je nodig hebben, zoeken we je wel op. Het teken voor jou is drie keer de roep van de uil met tussenpozen van ongeveer twintig seconden. Als je dat hoort, probeer je dan af te zonderen. Wij vinden je wel. Mocht het ’s avonds gebeuren, kom dan naar de achtertuin van mrs. Collins’ huis. Verzin maar een smoes!’
‘Komt in orde!’ zei Eamon ernstig. (55,5)
(De rest uit deel 55 wegens ruimtegebrek hier weggelaten.)
De roep van de uil, parallele systemen. Het familiefluitje der Fitzmaurices.
Eamon ‘Misschien weet ik de oplossing …’ (55,11)
‘Hoe dan?’ Arendsoog keek verrast op.
‘Wij hebben een soort ‘familiefluitje’,’ legde Eamaon fluisterend uit. ‘Het is, geloof ik, het begin van een Iers volksliedje en we zijn de enigen in Manura die het kennen.’
‘Het is te proberen,’ zei Arendsoog. ‘Maar fluit niet te hard!’
Eamon knikte. Hij maakte zijn lippen nat met zijn tong, tuitte zijn mond en floot … Het deuntje was heel kort, zes noten slechts en het was voorbij voor Arendsoog het wist.
Doodstil bleven onze vrienden liggen. Drie … vijf … tien seconden …
Toen kwam er plotseling antwoord! Enigszins gedempt weliswaar, klonk uit één van de gebouwen precies hetzelfde wijsje. (55,11)
De roep van de uil, parallele systemen. Het belkoord van mister Lewis.
Arendsoog vroeg zich af hoe de twee mannen hadden kunnen weten, dat mister Lewis ongewenste bezoekers had. (55,16)
Lewis scheen zijn gedachten te raden. ‘Het valt me toch tegen van de beroemde mister Arendsoog,’ zei hij sarcastisch. ‘Toen u plotseling dit vertrek binnenkwam, ben ik opgestaan vanachter mijn bureau. U had absoluut niet in de gaten, dat ik driemaal aan dit belkoord trok.’ Hij draaide zich een kwartslag om en pakte een rood koord beet, dat van het plafond afhing. Het verdween ergens achter de wand met boeken. ‘Een directe verbinding met het personeel,’ zei hij trots, alsof het belkoord een uitvinding van hemzelf was. ‘Drie keer bellen betekent: onraad!’
‘Ik ben erg onder de indruk,’ zei Arendsoog kalm. (55,16) In werkelijkheid was hij woedend op zichzelf, omdat hij echt niet gezien had dat mister Lewis aan het belkoord had getrokken. (55,16)
Deel 61, Jacht op een schaduw, (61, 16), de roep van de uil.
Arendsoog tegen sheriff Scofield “Wilt u aan Witte Veder vragen om tweemaal de roep van de uil te laten klinken. Dan weten we dat ze achter het gebouw klaar zijn.” (61,16) …
De seconden kropen traag voorbij… Toen klonk eindelijk de roep van de uil! (61,16)
Zo is er meer.
Groet,
Dag en doeii!! Jôôp Schepers.
4
Vraag het aan de leden... / Witte Veder Kruidendokter
« Gepost op: 24 april 2012, 02:07:39 »
Topic “Witte Veder kruidendokter etc.”
Hallo Arendsoog fans.
In deze topic probeer ik een overzicht te krijgen van alle gevallen waarin Witte Veder kruiden gebruikt om mens en dier te genezen of hun lijden te verlichten.
Hiervoor moet ik per geval weten in welk hoofdstuk van welk boek het staat. Bijvoorbeeld in (1,14~15 [= in Arendsoog deel 1 hoofdstuk 14 en 15]).
Als ik al die gevallen bij elkaar heb, ga ik kijken of er patronen in zit. Ook of patronen samenhangen met patronen in andere topics. Bijvoorbeeld met bloedsomloop.
Bloedsomloop komt voor bij gevangenschappen, maar mogelijk ook bij verwondingen.
Eigenlijk ligt het andersom. Ik moet eerst bloedsomloop – als een kleiner verschijnseltje – samenstellen. Vandaar kijken hoe het voorkomt in gevangschappen, bij verzorgen van gewonden etc. en of daar wezenlijke verschillen of overeenkomsten zijn.
Vervolgens kan het gebruik van kruiden en gevangenschappen ook weer als onderdeel van grotere onderzoekjes bekijken. Enz. enz.
Op het ogenblik heb ik kruiden gegevens:
Deel 1, 43, 50, 51, 54, 55, 61, 63. Dat is een beginnetje. Ik vind het ook leuk om die stukjes achter elkaar als een samenhangend geheel te lezen, met in m’n achterhoofd hoe er telkens een avontuur niet alleen omheen hangt maar ook vanaf hangt.
Verder heb ik van die delen enkele aanverwante onderwerpen als bloedsomloop, giftige stoffen.
Wat ik dus nog nodig heb is niet niks:
Van alle overige delen of witte Veder er ‘kruidendokter’ en in welke hoofdstukken dit staat. Van daaruit kan ik dan de boel onderzoeke op patroonvorming en samenhangen met andere topics.
Wie er zin in heeft voele zich vrij om in deze topic nieuwe gegevens en inzichten aan te reiken.
Inleidend praatje bij het uiteindelijke onderzoekje.
Witte Veder kruidendokter etc.
Geneeskrachtige kruiden komen bijna alleen voor in verband met Witte Veder, de kruidendokter bij uitstek. Hij weet tegen koorts, verwondingen en kwaaltjes altijd wel een kruid te vinden en een kruidencocktail of werkzaam smeerseltje te maken. Waar hij mee aan komt werkt altijd. Het begint al meteen in `Arendsoog’ en loopt door de hele serie. Je zou zeggen dat Witte Veder zulke uitgebreide kennis nooit uit eigen ervaring kan hebben, dat hij put uit wat vele anderen in de loop der tijden hebben ontdekt. Maar daar blijkt bar weinig van. Alleen in `Kogels als losgeld’ beschikt een donkere vrouw over dezelfde kennis.
Haar kennis kan een mengvorm zijn van die uit ergens in Afrika en die der Amerikaanse Indianen.
De reacties op Witte Veders kruidenkennis zijn verschillend. Zij die hij op de been heeft geholpen lopen met hem weg. Westerse geneesheren staan er meestal sceptisch tegenover. Dit kan uit broodnijd zijn, een kapitalistische uitwas. Soms zijn ze er positief over, soms aanvankelijk sceptisch, naderhand positief (karaterontwikkeling!).
Het standpunt van J. en P. Nowee blijkt uit het feit dat zij Witte Veder in deze altijd zijn gang laten gaan, waarbij hij altijd succes heeft.
(I.v.m. de hypothese dat de Arendsoogserie de evolutionaire theorie “de ontogenese is een herhaling van de phylogenese” bevestigt, moet de ontwikkeling van Witte Veder als kruidendokter in deel 1 t/m halverwege deel 20 worden vergelijken met die ontwikkeling vanaf halverwege deel 20 t/m deel 63! Dit zal moeilijk worden, want wat is Witte Veders toevoeging aan de kruidenkennis of het inzicht daarin?)
Enkele voorbeelden van kruidenkundigheid en aanverwanteonderwerpen:
Deel 1, Arendsoog, hoodstukken 14 en 15.
Witte Veder was echter al in de struiken aan het zoeken, en kwam even later terug met een plant, welke eigenaardig gevormde bladeren had. ‘Arendsoog’, (1,14)
Witte Veder tegen Arendsoog: “Hm!” zei hij, “Wond niet gevaarlijk zijn. Zal kruid op doen. Dan mijn blanke broeder geen koorts krijgen.”(1,14)
“Ik geloof, dat ik dat te danken heb aan het geneeskrachtige kruid, dat Witte Veder er op gelegd heeft,” antwoordde Arendsoog. (1,15)
Deel 43, Kogels als losgeld, hoofdstukken 1 en 8.
James Warmington tegen Arendsoog: “Toen het begon te schemeren was mijn vrouw volledig over haar toeren. Onze kokkin, een oude negerin, heeft toen een kalmerend kruidendrankje voor haar gemaakt.” (43,1)
Was Witte Veder er nu maar! De Indiaan zou ongetwijfeld zelfs in deze kale woestenij nog bloedstelpende kruiden vinden! (43,8)
Deel 50, De verdwijning van Arendsoog, hoofdstukken 4, 6, 8, 10 (en ff?). Tekst te langvoor dit bericht.
Witte Veder en luchtspiegelingen, (50,6 tweede alinea). Tekst te lang voor dit bericht.
Deel 51, Arendsoog en de man zonder verleden, hoofdstuk 1.
Witte Veder had het ranchgebouw verlaten om wat kruiden te zoeken, wat in dit vroege voorjaar een bijna onmogelijke opgave was. … Toch had de Indiaan enkele bladeren van een heester in de hand, toen hij in het ranchgebouw weerkeerde.
`Zijn niet veel,’ verontschuldigde hij zich. `Maar zij voorkomen ontsteking.’
`Dat is een heel belangrijk ding,’ zei Arendsoog. Hij keek toe, terwijl zijn vriend de bladeren als het ware `uitwrong’ boven de wond. Er vielen slechts enkele druppels vocht uit.
`Zijn voldoende,’ wist Witte Veder echter zeker. (51,1)
Deel 54, Arendsoog … vogelvrij!, hoofdstuk 15. Te lang voor dit bericht.
Ze zaten aan de rand van het riviertje, dat door de laagvlakte stroomde waarin Woodruff lag. Ondanks de duisternis was Witte Veder erin geslaagd de kruiden te vinden die nodig waren om de zwelling van Arendsoogs enkel te verminderen. (54,15) …
Plotseling stond Arendsoog op en begon zich uit te kleden. ‘Ik ga een duik nemen in de rivier,’ zei hij. Niets is beter om goed wakker te worden en weer helder te kunnen denken dan een koud bad! Of … heeft de dokter daar bezwaar tegen in verband met mijn enkel?’
‘Als dokter zeggen ‘nee’, Arendsoog toch doen,’ zei Witte Veder. Er lag een vage glimlach op zijn gezicht. (54,15)
‘Daar kon je wel eens gelijk in hebben,’ grinnikte Arendsoog. … Hij liet zich snel zakken en Zwom met krachtige slagen tegen de stroom in. Op de oever begon Witte Veder takken te verzamelen voor een vuur. (54,15)
Giftige stoffen.
Deel De vergiftigde dorpsbron.
Deel 61, Jacht op een ‘schaduw’, Duivelsbrood in (61,11~12)
Vuur maken etc.
Deel 54, Arendsoog … vogelvrij!
Op de oever begon Witte Veder takken te verzamelen voor een vuur. (54,15)
Deel 55, Arendsoog en het FRAME komplot, hfdstk 10.
Witte Veder slaagde er zelfs in met het weinige hout dat hij kon vinden een vuur te maken en een half uurtje later konden zij eindelijk hun knorrende magen het zwijgen opleggen. (55,10)
‘s Kruidendokters nazorg.
Witte Veder kroop als laatste onder zijn deken, nadat hij het vuur had uitgemaakt. (55,10)
Gestremde bloedsomloop.
Veel gevallen van gestremde bloedsomloop ontstaan door te strakke boeien om handen en/of polsen. Er zijn ook gevallen na te lang in een houding gestaan, gelegen of gezeten te hebben. Het gaat hier om het weer op gang brengen van de bloedsomloop, oftewel, de kennis van het menselijk lichaam.
Deel 54, Arendsoog … vogelvrij!
Na Witte Veders bevrijding uit de huifkar is hij enige tijd bezig om z’n bloedsomloop weer op gang te brengen. (54,12)
Zeker een volle minuut bleef de Indiaan op z’n rug liggen. Hij strekte zijn armen uit en bewoog zijn vingers in een hoog tempo. Strekken, buigen, strekken, buigen … De bloedsomloop in zijn polsen, handen en enkels die gestremd was geweest, herstelde zich snel. Dit ging met een pijnlijk tintelgevoel gepaard, maar Witte Veder besteedde daar niet eens aandacht aan. (54,12)
Zo is er meer.
Groet,
Dag en doeii!! Jôôp Schepers.
Hallo Arendsoog fans.
In deze topic probeer ik een overzicht te krijgen van alle gevallen waarin Witte Veder kruiden gebruikt om mens en dier te genezen of hun lijden te verlichten.
Hiervoor moet ik per geval weten in welk hoofdstuk van welk boek het staat. Bijvoorbeeld in (1,14~15 [= in Arendsoog deel 1 hoofdstuk 14 en 15]).
Als ik al die gevallen bij elkaar heb, ga ik kijken of er patronen in zit. Ook of patronen samenhangen met patronen in andere topics. Bijvoorbeeld met bloedsomloop.
Bloedsomloop komt voor bij gevangenschappen, maar mogelijk ook bij verwondingen.
Eigenlijk ligt het andersom. Ik moet eerst bloedsomloop – als een kleiner verschijnseltje – samenstellen. Vandaar kijken hoe het voorkomt in gevangschappen, bij verzorgen van gewonden etc. en of daar wezenlijke verschillen of overeenkomsten zijn.
Vervolgens kan het gebruik van kruiden en gevangenschappen ook weer als onderdeel van grotere onderzoekjes bekijken. Enz. enz.
Op het ogenblik heb ik kruiden gegevens:
Deel 1, 43, 50, 51, 54, 55, 61, 63. Dat is een beginnetje. Ik vind het ook leuk om die stukjes achter elkaar als een samenhangend geheel te lezen, met in m’n achterhoofd hoe er telkens een avontuur niet alleen omheen hangt maar ook vanaf hangt.
Verder heb ik van die delen enkele aanverwante onderwerpen als bloedsomloop, giftige stoffen.
Wat ik dus nog nodig heb is niet niks:
Van alle overige delen of witte Veder er ‘kruidendokter’ en in welke hoofdstukken dit staat. Van daaruit kan ik dan de boel onderzoeke op patroonvorming en samenhangen met andere topics.
Wie er zin in heeft voele zich vrij om in deze topic nieuwe gegevens en inzichten aan te reiken.
Inleidend praatje bij het uiteindelijke onderzoekje.
Witte Veder kruidendokter etc.
Geneeskrachtige kruiden komen bijna alleen voor in verband met Witte Veder, de kruidendokter bij uitstek. Hij weet tegen koorts, verwondingen en kwaaltjes altijd wel een kruid te vinden en een kruidencocktail of werkzaam smeerseltje te maken. Waar hij mee aan komt werkt altijd. Het begint al meteen in `Arendsoog’ en loopt door de hele serie. Je zou zeggen dat Witte Veder zulke uitgebreide kennis nooit uit eigen ervaring kan hebben, dat hij put uit wat vele anderen in de loop der tijden hebben ontdekt. Maar daar blijkt bar weinig van. Alleen in `Kogels als losgeld’ beschikt een donkere vrouw over dezelfde kennis.
Haar kennis kan een mengvorm zijn van die uit ergens in Afrika en die der Amerikaanse Indianen.
De reacties op Witte Veders kruidenkennis zijn verschillend. Zij die hij op de been heeft geholpen lopen met hem weg. Westerse geneesheren staan er meestal sceptisch tegenover. Dit kan uit broodnijd zijn, een kapitalistische uitwas. Soms zijn ze er positief over, soms aanvankelijk sceptisch, naderhand positief (karaterontwikkeling!).
Het standpunt van J. en P. Nowee blijkt uit het feit dat zij Witte Veder in deze altijd zijn gang laten gaan, waarbij hij altijd succes heeft.
(I.v.m. de hypothese dat de Arendsoogserie de evolutionaire theorie “de ontogenese is een herhaling van de phylogenese” bevestigt, moet de ontwikkeling van Witte Veder als kruidendokter in deel 1 t/m halverwege deel 20 worden vergelijken met die ontwikkeling vanaf halverwege deel 20 t/m deel 63! Dit zal moeilijk worden, want wat is Witte Veders toevoeging aan de kruidenkennis of het inzicht daarin?)
Enkele voorbeelden van kruidenkundigheid en aanverwanteonderwerpen:
Deel 1, Arendsoog, hoodstukken 14 en 15.
Witte Veder was echter al in de struiken aan het zoeken, en kwam even later terug met een plant, welke eigenaardig gevormde bladeren had. ‘Arendsoog’, (1,14)
Witte Veder tegen Arendsoog: “Hm!” zei hij, “Wond niet gevaarlijk zijn. Zal kruid op doen. Dan mijn blanke broeder geen koorts krijgen.”(1,14)
“Ik geloof, dat ik dat te danken heb aan het geneeskrachtige kruid, dat Witte Veder er op gelegd heeft,” antwoordde Arendsoog. (1,15)
Deel 43, Kogels als losgeld, hoofdstukken 1 en 8.
James Warmington tegen Arendsoog: “Toen het begon te schemeren was mijn vrouw volledig over haar toeren. Onze kokkin, een oude negerin, heeft toen een kalmerend kruidendrankje voor haar gemaakt.” (43,1)
Was Witte Veder er nu maar! De Indiaan zou ongetwijfeld zelfs in deze kale woestenij nog bloedstelpende kruiden vinden! (43,8)
Deel 50, De verdwijning van Arendsoog, hoofdstukken 4, 6, 8, 10 (en ff?). Tekst te langvoor dit bericht.
Witte Veder en luchtspiegelingen, (50,6 tweede alinea). Tekst te lang voor dit bericht.
Deel 51, Arendsoog en de man zonder verleden, hoofdstuk 1.
Witte Veder had het ranchgebouw verlaten om wat kruiden te zoeken, wat in dit vroege voorjaar een bijna onmogelijke opgave was. … Toch had de Indiaan enkele bladeren van een heester in de hand, toen hij in het ranchgebouw weerkeerde.
`Zijn niet veel,’ verontschuldigde hij zich. `Maar zij voorkomen ontsteking.’
`Dat is een heel belangrijk ding,’ zei Arendsoog. Hij keek toe, terwijl zijn vriend de bladeren als het ware `uitwrong’ boven de wond. Er vielen slechts enkele druppels vocht uit.
`Zijn voldoende,’ wist Witte Veder echter zeker. (51,1)
Deel 54, Arendsoog … vogelvrij!, hoofdstuk 15. Te lang voor dit bericht.
Ze zaten aan de rand van het riviertje, dat door de laagvlakte stroomde waarin Woodruff lag. Ondanks de duisternis was Witte Veder erin geslaagd de kruiden te vinden die nodig waren om de zwelling van Arendsoogs enkel te verminderen. (54,15) …
Plotseling stond Arendsoog op en begon zich uit te kleden. ‘Ik ga een duik nemen in de rivier,’ zei hij. Niets is beter om goed wakker te worden en weer helder te kunnen denken dan een koud bad! Of … heeft de dokter daar bezwaar tegen in verband met mijn enkel?’
‘Als dokter zeggen ‘nee’, Arendsoog toch doen,’ zei Witte Veder. Er lag een vage glimlach op zijn gezicht. (54,15)
‘Daar kon je wel eens gelijk in hebben,’ grinnikte Arendsoog. … Hij liet zich snel zakken en Zwom met krachtige slagen tegen de stroom in. Op de oever begon Witte Veder takken te verzamelen voor een vuur. (54,15)
Giftige stoffen.
Deel
De vergiftigde dorpsbron.Deel 61, Jacht op een ‘schaduw’, Duivelsbrood in (61,11~12)
Vuur maken etc.
Deel 54, Arendsoog … vogelvrij!
Op de oever begon Witte Veder takken te verzamelen voor een vuur. (54,15)
Deel 55, Arendsoog en het FRAME komplot, hfdstk 10.
Witte Veder slaagde er zelfs in met het weinige hout dat hij kon vinden een vuur te maken en een half uurtje later konden zij eindelijk hun knorrende magen het zwijgen opleggen. (55,10)
‘s Kruidendokters nazorg.
Witte Veder kroop als laatste onder zijn deken, nadat hij het vuur had uitgemaakt. (55,10)
Gestremde bloedsomloop.
Veel gevallen van gestremde bloedsomloop ontstaan door te strakke boeien om handen en/of polsen. Er zijn ook gevallen na te lang in een houding gestaan, gelegen of gezeten te hebben. Het gaat hier om het weer op gang brengen van de bloedsomloop, oftewel, de kennis van het menselijk lichaam.
Deel 54, Arendsoog … vogelvrij!
Na Witte Veders bevrijding uit de huifkar is hij enige tijd bezig om z’n bloedsomloop weer op gang te brengen. (54,12)
Zeker een volle minuut bleef de Indiaan op z’n rug liggen. Hij strekte zijn armen uit en bewoog zijn vingers in een hoog tempo. Strekken, buigen, strekken, buigen … De bloedsomloop in zijn polsen, handen en enkels die gestremd was geweest, herstelde zich snel. Dit ging met een pijnlijk tintelgevoel gepaard, maar Witte Veder besteedde daar niet eens aandacht aan. (54,12)
Zo is er meer.
Groet,
Dag en doeii!! Jôôp Schepers.
Pagina's: [1]